doen in verband met het werk dat hier van haar ver-

langd werd.

 
   

Meneer Walravens installeerde zich in één der don-
kere, lederen clubzetels in zijn we
zette zich met een handwerkje bij
moest in steno een deel tekst optekenen van een lite-
rair boek dat hij uit het Noors vertaalde en hij haar

dikteerde.
Het was geen gemakke

rkkamer, zijn vrouw
het raam en Alida

 
 
 
  
 
 
  

lijk, maar een zeer interes-

sant werk, Na ongeveer anderhalf uur hield meneer

Walravens op.

 
  

__ Dat volstaat, glimlachte hij. Vrouw, maak ons
nou vooreerst een kopje tee en gert er een koekje bij,

 
  

at spreken. Juffrouw

jk heb dorst gekregen van al d
Vlaminck kan de tek=t die ik gedikteerd h

eb straks
dag is dat dan

  

rustie overschrijven. Voor de éérste

voldoende!

 
 
 
 

r op de steno kon-

Nu Alida’s gedachten zich niet mee

centreren moesten, keerde

 
 
 

n ze terug naar het voorval

acht ze weer aan wat ze

van de avond te voren en d
had gehoord. Ze vroeg zich af of ze meneer
vrouw Walravens daarvan nie
moest! Maar terwijl ze dit bedacht schrok

een voor terug
hier nog maar in huis en

 
 
 
  
  
  
 

t op de hoogte brengen
ze er met-
t Neen! Ze kon dit niet doen! Ze was
hoe zouden deze mensen dat
als laster beschou-

opnemen ? Misschien zouden ze het
wen of denken dat ze zich opdringen en in
maken wilde! Bovendien had ze geen enkel bewijs dat

 
   
 

den als ze zich voorstelde !

die woorden zoveel beteken

Toch kon ze het niet uit haar
terwijl ze tee dronken, vroeg ze voorzichtig,
op die manier jets méér te vernemen:

_ Er bevinden zich vele mool
is ’t niet? Ik heb dat opgemerkt toen ik
kwam... Mensen die zulke mooie huizen
bewonen, moeten beslist veel geld hebl
zeker dikwijls feesten in hun eigen woning

   
 
 
   
  
 
 
    
   

geest verbannen en

in de omtrek,
van ’t station

gen! Ze geven