Full text |
kleine punten waarover de beide oud-
heidkundigen het niet eens zijn doen
van de samenhoorigheid van hun werk
niets af. Geleerden, bouwkundigen, kunst
kenners zullen in hun boekerij, waarin
het boek van Kan. Lemaire zeker prijkt,
het noodige plaatsje ruimen voor het
werk van Dr. .Ing. Leurs.
Dat een dergelijk ernstig-wetenschap-
pelijk werk om reden dat het in
’t Fransch verscheen in de eerste plaats
— niet in onze gewone dorps-volks-
boekerijen kan plaats vinden is natuurlijk.
Waar echter een eenigszins ontwikkeld
publiek komt, twijfelen wij niet of het
werk zal gevraagd worden, en gelezen
of geraadpleegd als ’t beschikbaar is.
De uitgevers Vromant & C°, wier
uitgaven steeds tot het beste behooren
onder wat in ons land van de pers komt,
hebben met het werk van Dr. Ing. Stan
Leurs èens te meer bewezen dat ook
een wetenschappelijk werk een niet
slechts verzorgd, doch ook mooi en
voornaam uitzicht kan verkrijgen.
E. B. M.
Ina Boudier-Bakker. — In de Engte. Amster-
dam, P. N. van Kampen en xoon.
Ina Boudier-Bakker is een der meest
oorspronkelijke en degelijke talenten onder
de Nederlandsche schrijfsters van dezen tijd.
Haar werk viel zeker in den smaak. Haar
boeken werden keer op keer herdrukt : Het
Spiegeltje (zes maal), Armoede (acht maal),
Het Beloofde Land (vijf maal), Kinderen
(vier maal), Een dorre plant (drie maal),
Bloesem (twee maal), Aan den Overkant
(drie maal), De ongeweten dingen (twee
maal), Wat komen zal (vier maal), Machten
(drie maal).
Met Top Naeff, Carry van Bruggenen
Augusta de Wit is zij een der zuiverste en
meest zielvolle vertelsters. “ In de Engte ”
is de gemeenschappelijke titel voor vijf Ver-
tellingen : Parasiet, een kinderlooze nicht
die zich in een gezin weet te nestelen ; Een
Vriendschap, de jammerlijke eenzaamheid en
bekentenis eener vrouw; Uitdag, de trooste-
loosheid van een huishoudster zonder fami-
lie; Het bezit, het smartelijk verlangen naar
een kind ; De Moeder, een episode van
sterven...
De vrouw, altijd de vrouw, als moeder^
als de vergetene, de kinderlooze... zij die te
kort komt als ze geen-vrouw kan zijn, meent
Gérard van Hulzen.
In dit boekje zit eerlijke innigheid.
L. B.
Edith Werkendam. — Het purperen Levens-
lied. Amsterdam, E. Querido.
Een jonge schrijfster die andere banen
zoekt ! Zij zoekt wellicht waar het niet ver-
loren is. Een motto van Rachilde : Où
prenez vous que l’anormal pur ne vaut pas
le normal impur, que l’absolu dans la sincé-
rité n’est pas préférable aux hypocrisies qui
ne démontrent que l’impossibilité d’arriver
à la vertu par les chemins ordinaires...
De“ familieschrijfster ” Caria van Lidth
de Jeude zal voorloopig nog onzen voorkeur
behouden in haar ongezocht gebabbel.
Knap kan Edith Werkendam schrijven,
haast al te knap ! Gaarne wat knapheid
minder om wat meer echtheid. Er is invloed
van een van Schendel in het eerste verhaal
“ Lya ” voor wat althans de uitwerking
betreft, maar dit neoromantisch stuk is een
beetje ergerlijk door gewild perversen en ei-
genlijk onbenulligen opzet. “ Een gevonden
Dagboek ” is de geschiedenis eener non die
een knaapje in haar cel opvoedt en als een
meisje doet doorgaan tot eindelijk het ge-
slachtsleven ontwaakt... “Wat niet kon” is
een zwoel avontuur met pijnlijk ontwaken.
“ Zeven dagen ” een verhaal van speelsche,
onbestendige liefde ! “ Huwelijksreis ”, een
verhaal van echtbreuk op huwelijksreis !
Edith Werkendam zoekt immers nieuwe
wegen en durft ! Zij heeft onmiskenbaar
talent en komt wel tot inzicht, maar voor-
loopig kunnen wij haar werk niet aanbe-
velen. 1 L. B. |