mmem wm mn\ i JPf rmâ TiWWn mnm m wm m urMi ir i mui . iiiiOTn i1 (ces trois mots en rouge). Ecce que de beata dei genetrice Maria ex maiorum scriptis collegimus ... Et omnibus se pie uenerantibus pium impendat patrocinium. Et unigenitum suum deique filium ... amen. Explicit liber tercius miraculorum beate genetricis dei semperque virginis marie (tout l’explicit en rouge). Incipit generalis prefatio libri quarti miraculorum beate marie uirginis (en rouge). Quoniam glorisissima (sic) uirgo uirginum Maria sancti spiritus operatione ... ; fol. 88 v° : ... uel quorumque fidelium litteris dispersa reperimus ad honorem et gloriam matris dei et filii eius ... et gloriam consequi mereamur ... amen. Incipiunt capitula libri quarti (ces quatre mots en rouge) ; fol. 88 v°-90 r° : (Capitula libri IV) ; fol. 90 v° : Qualiter dies purificationis sancte dei genetricis instituta est celebrari. Capi- tulum I (en rouge). Temporibus justiniani augusti quinto decimo imperii ipsius anno. facta est apud Bizancium mortalitas magna ... ; fol. 159 v° : ... Et ait Dyabolus intret in buccam eius qui te hoe do- cuit. Explicit liber miraculorum beate uirginis marie. (L’explicit en rouge). Cfr (Poncelet, Albkrt). Miraculorum B. V. Mariae quae saec. VI-XV conscripta sunt Index. Analecta Bollandiana, t. 21, 1902, pp. 241-360; et spécialement sur Ie présent recueil, Guiette Rob., La légende de la Sacristine, Paris, 1927, p. 57. — Au fol. 155 r°, version rimée de VAve Maria, en vieux français. 2 (159 v°-ió5 v°). Legenda Sancti Hugonis (BHL 4022). Fol. 159 v° : Incipit vita sancti hugonis lincolniensis episcopi et confessons ordinis cartus. capitulum primum (en rouge). Sancte recordationis hugo quondam lincolniensis episcopus de remotis finibus imperialis burgundie ... ; fol. 165 v° : ... Qui prêter alios quamplures sanos postmodum effectos diuine misericordie eo quod a mentis alié- nation plene curati sunt, gratias reddiderunt. — (Ensuite, sur deux lignes, et d’une écriture postérieure) : Explicit legenda sancti hugho- nis lincolniensis episcopi sub brevitate copulata. — Fol. 166 r° et 167 v° blancs. Le texte principal a été transcrit par une autre main que les Miracula ; mais les textes d'attente sont d'une main unique pour tout le volume. 3 (168 r°-i77 r°)-