— Hou nu maar op met komedie spelen | sprak de zanger
bars. Ik ben uw spelletje moe !

Niet begrijpend staarde Solange hem aan. Het was zo onge-
looflijk wat ze kwam te beleven… George Tiery, de gekende
artist van de variété-wereld had haar met geweld ontvoerd.

Ze wierp een angstige blik rond zich. Vóór de deur stond de
breedgeschouderde man die haar in de auto moest vastgegre-
pen hebben en nu doen bijkomen had met cognac.

Hij knikte naar de zanger en verliet de plaats

— Wat... betekent dit alles? prevelde het meisje met
blanke stem

Ze was nonchalant neergeworpen geworden in een zetel
De kamer waarin ze zich bevonden was een gezellig bureel
met een grote, open haard en antieke stijlmeubels.

Aan de muren hingen affiches en foto's van George Tiery en
op de boekenkast stonden verscheidene ruikers bloemen.

Zijn bureau, dat schuin in de hoek stond, lag bedolven onder
een stapel papieren. Men bemerkte dadelijk aan de sfeer van
betrekkelijke wanorde hier bij een artist te zijn.

— Ge weet heel goed wat dit betekent | barstte de jonge-
man los. We hebben u « geschaakt »

— Maar... maar. waarom ? riep Solange uit. Wat wilt ge
van mij ?

Ze zag hem de rugleuning van de stoel omknellen en zijn
donkere ogen flitsten dreigend

— Zeg mij liever rechtuit wat gij van mij wilde bekomen !
gromde hij woedend. Die komedie helpt nu toch tot niets meer
We waren verwittigd dat ge zoudt komen om chantage te ple-
gen |

Bevend streek Solange een verwarde lok van haar blonde
krullen achteruit.

— Chantage plegen ? lispelde ze. Welke chantage ?

Langzaam begon ze iets te begrijpen van de woede die op
zijn gelaat weerspiegeld lag.

Hij sprong met zulk geweld recht van de stoel dat hij onder
hem wegglipte op de gepolijste grond en omver sloeg.

Hij liet hem liggen en kwam met gekruiste armen voor haar
staan.