Dn

oes

EE

FEE.

 
 
  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
   

En terwijl de ridders, koen
Vechten ’t edele gevecht,
Siddert d’elegante dame, bij elke zoen
Van haar laagste stalknecht.

Naakt ligt zij op haar wit bed

En laat haar handen waren

Door des stalknechts ruwe haren,
Terwijl hij, als een pachter,

Haar brutaal zoent, van achter
In de nek ;

Dan weer met zijn harde handen
Haar blanke borsten

En haar kersende tepels omvat,
Als ’n rijke, verholen schat.