| Full text |
109
zoo ongelooflijk voor. Voorbehoedmiddelen, dat kon-ie begrijpen,
dàt was noodig, hij deed ’r zelf òòk aan, maar zóó iets! Onmo-
gelijk. »Vaneighes, schaterde de vrouw weer, en aan den arm van
d'r gebuur hing ze voorover om David goed aan te zien, »als 'm
mai moar gheruust laat«.…. En door al die confidenties brutaal ge-
worden, vroeg David, of ze »d’r« dan niet an dee … » Vàneighes«,
Maar zjaloersch was ze niet... Hij kreeg d'r geen hoogte meer
van. Wat ’n raar mengsel waren die lui toch! Zich opofferen, door
modder en vuil de achterbuurten instappen »op propagâände,«
idealistisch dus; en thuis in de grootste onzedelijkheid leven, zonder
er zelf iets van te weten... Waren die menschen dan zóó onbe-
wust... had al hun idealisme hun dan hog niets, geen vleugje, van
’n hoogere moraal gegeven? Maar hadden ze dan wel besèf van
de vuile achterbuurt-ellende, van de dierlijke verstomptheid, waarin
ze licht moesten brengen? »Sjossjaliezm, dà’s in de polletiek; dà
hèt daar nikske nie in te zien« legde Frâänske vrijmoedig uit.
Midden op ’n zwart-kil pleintje stond de troep stil. Wat waster
an de hand? »Ze ghoan ’n pint paekkex, zei Frâänske. Kom-de ook 's
mee?« Maar David bedankte, hij dronk nooit ’n druppel alkohol …
»Wij ook niet, verwonderd antwoordde Frans, »den alkool dat ies
zjuust ghelaik kokend lood in àu moàgh«... Maar bier dan?.…
O, zag David zóó nauw? Dan was-ie toch heelemaal mis. ‘n Goei
pint... dâ-gêeft à force, daar wörde strois!) van. David dronk ze
dan zekers alleen maar »van den langen arm«?°) D'n doktoor
had ’tzelf gezeed, in bier zit »ghienen alkool«. Dan koste even-
goed geen petatte®) ete, want dààr werd den alkool van ghemokt ….
En Frans volgde z'n vrouw ’tstamminéke in.
Op den hoek van de straat stond ’n ouwe zatlap tegen de
»sjossjelieste« te betoogen. Hij had spierwit haar, ’n helder-grijzen
puntbaard, ’n kalm eerwaardig gelaat... Maar hij zwaaide koddig-
breed z’n armen door de lucht, en maakte telkens beentje-over.
Als hij weer stond, z’n heupen in lodderige schudding, bracht-ie
zn gekromden wijsvinger bij z'n oor, boog z'n hoofd wat op-zij,
en filosofeerde door z'n neus.….
„De sjossjelieste... dat zaine allemaal smei-eirlappe.…. Ja!
desnbnisands nudes coguinshdes des pepe ESA
Ouüi Leefde van tbloods a njddahenntzwiebmsdesls mes
de lVouvrier... Donnez-moi des... des... njâdâ!... des
stekskes..…. et je... njaaa! en in »din Wâtker« zal st braäanden::
dees’ naecht... encore... njâââ!l..…. cette nuit... potver-
doeme. Ce etrmaanen miegie nwn diejendieke
schoele... potverdoeme... z'ne peire... njâââ!... was’'nen âärm
sloeber... ’laik ’kiek... njâââ!... ’nen bienhouwer..…. charcu-
E) dik. %) (pomp)water. %) aardappelen,
en
En
tte
El
? |
