Full text |
1
5
BR
Hi
BE en Ei
De
Ee
Me
106
maakt lol mit de doive; en ik... met me verdriet... Nee, ’k
ga er van door.
Toen werd alles weer mistig. Hij slenterde naar omlaag. De
stad in. Verward belden in de verte trems... As je nà-gaat,
wat hebbe de smousinnetjes toch ’n drukkie op d'r lijf... Kijk ze
daar nou ’s wandele mit hun achteruit-gatjes. Sjijn binne ze!
Verlakte laarsies; addenom! d'r is d'r een mit rooie laarsies.…
Wat ’n hoogte die kathedraal... tòch ’n mooi gebouw, zeker |
’n mòòi gebouw. Pracht van ’n toren. Dat is de groote Markt hier,
hè? En die huize, mit hun langwerpige ramen en vergulde dak-
lijsten: allemaal gilde-huizen? Gilden, dat binne 'n soort van
fakfereenigingen?.… Hij glimlachte. Nee! Davidje, laat je niet
bedotte hoor! Partijgenoote..…. let ’s op, geef mijn ’s ’n moment
Andacht, spant ’s uw attantie in... Men tracht u wel wijs te maken,
dat de meddel-eeuwsche Gelde overeenkomt met onze moderne
fak-bond. Dat patroons en gezelle nòg wel broederlijk naast mekaar
kunne leve, as... as ’t leeuw en de lam in ’t Paradê-ês. Maar
dat is bedrog, dat wil zegge: bedriegelijke ferdraaiïng der feite.
In de allereerste plaats, had ieder gezel toendertijd, in die dagen,
kans om òòk patroon te worre. Hij had z’n proefstuk af te legge,
en klaar was ie. Dan zette ie »Meester« voor ze deur. »Meester
leerzemaker«. »Meester schrijnwerker«. »Meester smeder« en zoo-
voorts... wàt dies meer zij. Maar tegenwoordig .…. is bekwaamheid
niet foldoende, om ’nsportje te stijge, op de maatscháppelijke
ladder. Nee, partijgenoote... ge moogt zoo bekwaam zijn als ge
maar wilt, ge moogt zijn ’n premjét werreksman... als ge niet
bezet: gàld... dan blijft ge werkman. En ge moogt zijn: zoo aarts-
lui dat koning Salomon tot uzou zegge: gaat naar de miere... en
ghe moogt zijn: zoo idioot-dom, dat ge rijp zijt foor Meerenberg,
of voor Gheel... als ge geld bezet: dán wordt ge kapitalist …
Nou, klap nou ’s in je hake... allé nou... zoo: »Bravooöl!« Ja!
Davidje weet ’tnog wel... As je zoo nagaat... wat frischt die
socialerigheid iemand toch op, hè?
Ja, bij Weber ’s ’n kop koffie gaan drinken... hé! cochon!
Nee meissie, ga nou door... ’k bin niet muzikaal... hoor je me
niet, je krijgt geen cent fan me... Nò, weet je wat?... Daar he-
je’n frankie. Bin je nou zoet? Verschrikkelijk... die kindere
door hun vâer en hun moer in de steek gelate. — Zoo... is u
Montanjees? Nou, u begrijpt me wel: bizonder aangenaam kennis
te make. Fijne koffie hier, vind u niet... Fertelt u mijn ’s... het u
trek in’nfijne sigaar... Wat? Tien sentiem bij Dejongh; nog n
brok partijgenoot fan me... Ja, maar daar wilde ’k eigenlijk niet
op neerkomme, ik bin ’n beetje verstrooid ziet u.… Fertelt u mijn
res... is zoo'n meid zwaar? Zoo, bind u zoo sterrek? Toch
nie-meer zoo erg as froeger hé? Nee, ’k zie ’t, u force-bolle binne
? |