| Full text |
niet te gheloove, zulle m’neer lk David schrok van d'r vreemde
toon. Hij voelde, dat-ie er wat overheen moest zeggen, en zoehtn
— Ja, maar hòòr nou ’s, allemaal goed en wel, marre... wat
k zegge wou. (Deksels, wat was-ie verstrooid !)... dan bin je toch
zeker geen echte Antwerpsche, hè?
Neewel meneer:
Dan ns datwsevalksmmoetmlanmjentochstopmje hart drukke
màske... dat je iets doet wat verboden is, hoor.
— Gh'edt op mijn ’art niet te drûke, m'nier.
Goddorie wat ’n slim nest! Zou ze nou werkelijk zoo naïf
sar Oita ae
D'r blauwe kijkers, waarvan ’t lid heelemaal in-getrokken,
waren op 'm gericht: bloote uitpuilende leven-bollen, onbewegelijk,
lokkend als serpente-oogen. Maar d'r mond was half open, de
onderkaak wat terug. Krijtwitte tand-uiteinden van bovenlip,
kwamen heel-eventjes te zien. ’t Mondje was onschuldig als van
in kind. ’t Vleesch er omheen zeer glad. Geen spiertje ver-
trok; en dat herinnerde ‘m aan:… wacht ’s! ’n donkere bank
onder zwarte boomen ’savonds laat in ’t park, warm krachtsge-
voel, ’n beetje opsnijen over boek van beroemd profester op medisch
gebied... mensche binne geen idiale... nee!... maar bliksems,
hoe kwam ’t een bij ’t ander?... »Joa ’n bietsje najief is ’m wel«
‚…. jui-uist! Hànna, de tooneelspeelster … die had òòk zoo gekeken.
— Hoor ’s, maske, ge zijt fan dat soort zake messchiens niet
zoo percies op de. hoogte, hè? Natuurlijk, jij weet weer àndere
dinge, die ìk niet ken... jij ken ’n kosjere pot koke... maar hoor
naar mê-ên, die ’t goed mit je meent... loop nooit mit je bloote
kop op straat, want op mijn eer en gewete, als ’n gardewil’ ziet,
dat jij, as Antwerpsche zijnde, geen krepé in je hare draagt —
waarachtig, je vliegt d’n prison in!
__’k Zal ’kik oe ’s wat zegghe, eh? Ghe zait ‘nen zwanger. !)
— Bije bedonderd? Bij mijn gezond dat kk waarheid spreek.
Geloof je me niet? Nò, fraag 't dan mar an Madam.
__ Madam zwânst niet, zulle Menier! Madam ’eet altijd 'n serieus
wiefke ghewest, eh ?
— Houje feel fan Madam?
— Da ghelòef ’k. Madam ’eet altijd ghoe veur me ghewest,
sunne, en z’eet me leze en schraive gheleerd... ghe wet, zooë
eh? Awel, Madam kunde betrauwe, eh? Dieje is altijd serieus….
Maar ghá? Ghà denkt iemand altàid feur d'n zot te 'auwe.
== Dus mijn zie je niet gheire?
— Bailànge niet! gha zât ’nen lelliken vengt, zulle m'neer! Nà
wed ’t!
— Zoo, zoo; daar kan ’k *t foorloopig mee doen, hoor! Jij dur-
Y) Spotter.
? |
