| Full text |
142
onder... En an de Bond heppe se gelijk. Haan Poelak: de boufeste
Ii beste! Roméo, Jen Bartels: beste keirels! Groesser : de soeliedste
Hi huisfader fan heel Antferrepe! ’n prracht fan ’n soudemieter om
meï uit fissche te gaan... Al de bestuurdere fan de Bond, sòò
as-se ze daar sitte; éen foor een kenne se ’n pint bier fanme
krijge, daarfoor sijne we hier in Antferrepe... Mar sie-je Dafedje,
datte wij nou doorgaan foor bloedsuigers, al houe we geen cint
oufer... dat hebbe sij op hun geweite, en bij me frouw ’s gesond,
daar salle se sech foor in de siekte legge .…
IE D'n verstelder, ’n vroolijk jong’kadée, floot in z'n flikkerende
HE gasvlam :
Hi Oep maine klarinet …
BEE Speelmlentochmzoennstmbijmnalide tranen
en trommelde de maat met z'n houten blokken op z'n holle
werkbank.
Aan ’teind van de rij molens luchtte Van Oesteren z'n zenuw-
achtigheid in eindeloos gejank:
Hier hé-je de zabel, de zabel, de zabel, de zabel, de zabel,
Hier he-je de zabel, de zabel fa-an pepa.….
Eentonig accompagneerde ’m, met vuurtang op molenplank, de
| bleek-nijdige »vrije«, — baste soms in 'n ondertoon mee:
………de sòbbel; de sòbbel... lô-lô-là.
Maar na den middag werd ’t ondragelijk :
De zon stond op de vensters, gloeide door de geel-keperen gor-
dijntjes, stoofde van de slijpers ruggen en achterhoofden. De kerels
zweetten als peirden. Aemechtige boodschappers gingen af en aan
met flesschen bier en kommen ijs. Maar de brandende dorst scheen
niet te verjagen. De »verstelder« die niks te doen had, probeerde
Zn naam op ’n ruit te snijden met ’n stuk boort, dat telkens af-
gleed met ’n schel gepiep dat iemand de oorvliezen kapot snee’.
Onvermoeid foot-ie van »de ommelebuus« en rookte stinkende
sigaretten, die David misselijk maakten.
Jefke, naast ’'m, kreeg ’t benauwd, en maakte z’n broek los: Wou
Doavied gheloeve, als dat 'm al in ghien drij doaghe kost kakke?
Joa, ghe laecht d'r mee, maar ze kenne d’r niet-oit, Doaviedje !
ge kraigt ze d'r níe-oit... En nà ’ad ’'m bij d'n doktoor ghewest,
eh? Bij d'n dîken, d'n rooj doktoor, zeedet; en diejen ’ad gezeed,
alsda’ ’m ’nen puurzj most nemme en alsda’ ‘m nie ete moest.
? |
