| Full text |
119
— Nu ja, ik ook. Je moet per slot van rekening welk.
De rimpels naast d'r mondhoeken werden iets dieper. En ’n haar
lieve gedachte weer opnemend:
_— Nee hoor, voor huisvrouw ben 'k niks aangelegd. Maar je
weet zoo iets nooit vooruit. Je denkt dat zoo iets zich altijd wel
schikt. Dat neemt niet weg... niet waar? je peinst toch ook
wel’s,... je bouwt natuurlijk òòk wel ’s luchtkasteelen,... als ikk nu
nog beginnen moest, dan zou 'k me wel tien maal bedenken,
eer ’k de wettige vrouw van’n kantoorheer Wenden on ali
De chokola werd binnengebracht, in eenvoudig gevormde porce-
leinen kopjes, op 'n weelderig ingelegd blaadje.
'n Poosje zaten ze zwijgend tegenover elkaar, dronken met lange
slokjes, voelden zich weldadig verwarmd van binnen, en lieten hun
levendige gedachten gaan. Het werd Lena zòò stil, dat ze ’t kopje
maar heel voorzichtig op ’t schoteltje dorst zetten, zòò vreesde
ze ’tlichte tikje.
Eindelijk knikte Greta ’n paar maal met ’t hoofd, zuchtte diep
EnBzei
— Ja, ja, dàt komt er van meisjesdroomen terecht«. Daarna keek
ze weer stil omhoog, en draaide na ‘n paar minuten d’r stoel
naar de Beethoven-gravure.
Langzaam begon ze te spreken, fluisterend, voor anderen niet
bestemd :
__ Dat zou ’n ànder leven zijn... vrij... heelemaal ongedwon-
gen,.…. àl-tijd kunst om je heen, … iedere dag nieuwe schoonheid. …
en soms muziek met ’n paar vrienden... nooit menschen om je
heen, die je niet kunt luchten... vrij bij de man die je liefhebt, .….
nooit gedwongen te blijven... altijd vrij ’m te laten voor ’n ander,
n man die je begrijpt... en ik hèm... alleen voor schoonheid
leven... die zal niet jaloersch worden als je met 'n ander ’n tijdje
alleen bent,.…. die zal begrijpen dat je nog over andere dingen
kunt spreken dan geslachtszaken,.…. ’‘n man die door vrienden
bewonderd wordt,... waarvoor je je niet hoeft te schamen …
O, ja... Waarom heb ’k ’t toch niet eerder begrepen«!.…
—_ En wanneer ben je ’tgaan begrijpen? vroeg Lena dof.
— Ik heb me zelf leeren kennen, toen ik ben begonnen muziek
te maken.
— Lang geleden?
— Toen ’k pas hier in Antwerpen kwam. Toen ’k in Holland
woonde hield ’k me te veel met anderen bezig... ik had geen tijd
voor me zelf... nee... maar hier had ’k geen konversatie, met
niemand... nee... toen was ’k aan me zelf overgelaten, ík ben
gaan denken en voelen... toen ging k piano spelen... Ja, toen
k pas hier kwam had ’k niemand, jij zult ‘took wel eenzaam
hebben, hè?... Maar dat verandert wel... Nù heb ’k gezelschap
Tk
EEE: ; Een :
EE î
EE en EE EEE
En 5 5 En BE EE
Ener
Eend
Le
? |
