Full text |
wijve... daar zat wat àn, daar kan je mee redeneere... Maar die
hier, die lag de stomheid en de verdierlijking op dr gezicht.
Hadde de mannen van tegenwoordig misschien Been toehoor-
sters noodig voor hun onechte frazes… en voor hun drift…
gewillig vleesch. ..?
— Ja, ik zal mar mit de deur in huis valle«, kraakte Makkie's stem.
Zn vrouw zette de lippen wat vooruit, en liet dr kop langzaam,
en statig zakken.
Stille Lena ging met dr gele aandacht-gezichtje op de beide
ellebogen steunen. David krabte met linkerhand over zn kruin;
trok met z’n rechter, tusschen z’n beenen door, de punt van zn
stoel naar voren, en zei:
— Ga-je gàngs.
— Je mot dan wete. kraakte ’t in plechtige verhaaltoon.… » dat
we hier in Antwerrepe... hebbe, de zoogenaamde Hoerebond. …
Lena verschro k.
dat is ’n vereenegeng, 'n Bond, van en, gesticht
om MADE, 1D afbreuk te doen. Dat is de Gilde. Je weet, d'r
wordt nou ‘n kontegent leerlinge bij ’t vak toegelate. Die motte
eerst de toestemmeng hebbe van d'n Bond, anders komme ze d'r
metsbijs Dansvliesenzenbuite:
Nou hè-je de Gilde, die het de pretensie, van óók leerlinge an te
wijze. Je weet, d'r wordt tegenwoordig in ’t vak dik cente verdiend.
enne... dr zijne ’n massa ouwers, die d'r hun kindere bij Ue
hebbe... Maar de Bond houdt er de hand an... wij late d'r geen
één meer toe... daar ken je vast op gaan. Maar de gilde, die
stookt ’t vuurtje an, die maakt gebruik van de ontevrejenheid, die
d'r onder de ouwers.… heerscht, zal ilk nou mar zegge. Zie-je wel
schrijve ze in hun blaadje, dat kòmt d'r van. Dat binne de gefollege
van die mooie Bond. Nou mag ’n vader z’n eige zoon niet eens
meer ’t vak leere, as ie d'r zin in het… Goed. Maar nou hebbe
ze d'r wat niefs op eutgefonde.…. In ’t laatste nummer van ’t gilde-
blaadjemlkenmjenlezens datte d'r geen leerlinge meer worre toegelate,
omdat... dat geef ik joù te raaie«. Met energiek vooruitgestoken
spille-arm wees de verteller David aan. »Dat geef ik joù te ràâie«,
herhaalde hij rauw.
De vrouw van Makkie, stijf rechtop, d'r uitpuilende oogen wijd
open, lippe op mekaar vooruitgestoken, knikte zeer ernstig en langzaam
vannsjan dioenmtroland doorploegde tronie in glimlach, en lief-
zegevierend keek ze van d'r man naar David, en van David naar
aandachtige Leentje: Nou most ze tocheres effetjes wete, of David slim
genog was, om te raden wat zij allang wist. Lena was in spanning. Zelfs
’t bleeke jongetje keerde z’n vuilrooden kop half om, en lonkte naar
mama... Makkie’s smalle neusvleugels ginge ope’ en dicht, snuffelend.
1) Antwerpsche Diamantbewerkersbond.
? |