| Full text |
14
uet, soek eut‚ twee sinte perrrr stuk, koopt dat burregers, koopt dat,
dat is iets fijns. As je dàar fanafed je frou op trakteert... dan
kâ-je zeker zijn, dat zij jou fannacht ook op fat lekkers trakteert,
tweeï sinte, burregersj!... »Zeg wrindje, is dat recept fan jou al-
tijd afdoend? Helpt dat altijd? Hè! Nou, weet je wat? Geef me
er dan maar ’n stuk of zas, hè?
En ’n anderen avond had-ie Frânske »’n crayonneke« ter leen
gevraagd, en ’n advertentie opgesteld voor: »’n Deftige meid
voor alle werk, thuis slape«. Dat zulle die mansche an die
gazat wel verstaan, hè Frans? Verkneutert had-ie zich, toen twee
dagen later zes meiden zich na elkaar kwamen aanbieden. Een er
van diende niet bij »’ollanders« en ’n andere was »’ne ghoei Ka-
tholiek, eh«? en diende bij geen joden. En de vier anderen had-
ie, schmonselend om Lena's verbazing, gemonsterd. »Of ze goed
konden werreke, of ze mit kinderen konde omgaan, of ze ’n vrijer
hadde, of ze kosjer !) konde koke, of ze op Jomkipper gevast hadde.
Nou meisje, geef me dan je adres mar op, hè? Als we je noodig
habbe, schrijven we je wal ’n kaartje, hè?
Laat op den avond werden z’n gedachten hoe langer hoe woeli-
ger. Hij was één en al energie, vond ‘tzonde om naar bed te
gaan, en maakte dan maar ’n wandeling, haastig, in hevige bewe-
gingen en aanhoudend gezwaai met z’n stok z’n voortdurend op-
wellende spierkracht verspillend. Op een van z’n wandelingen had-
ie Hanna ontmoet. Ze kwam van repetitie. Of ze ’n endje mee
wou oploopen? Waarom niet? Mocht ze dat wel van d'r aan-
staande? Daar zou ze zich niet veel van aantrekken: Hij was toch
al veel te »zjaloersch«. En ze gingen samen zitten in ’t donkere
T o
park. Goddome, die meid had lef! Zou ze wat van 'm willen ? Nou
toch ’s zien of-ie zich zóó in d'r vergiste... En met gewichtig ge-
zichten profesoraal betoog-gebaar, ging-ie z'n wijsheid, in de laat-
ste dagen ín allerlei brochuretjes op sexueel gebied opgedaan,
luchten. »Die jaloerschheid, die kwam fan de onthouwing. Nee, ze
moest nou ’s luisteren naar ’n man, die — gerùst al ’n klein beetje
onderfinding op dit peunt bezat. Had ze niet gehoord fan Profes-
LER hoemheetmdiehsneutensooknweer. Langebetg of zoo iets;
ja’n mensch haalt al die namen door mekaar... Nou, óók zoo
geleefd... »rê-ên« | Godbetert, mit ze frouw gereze en gestudeerd,
stapel zot geworde, zulle! Ja, 'n mensch kan daar fan idiale lewe!
Laat je opsluete, bij Frederek Fan Eede... bij de holbewoners
onder de grond, dàar doene ze an fan die karremelk-idiale... hê-
hê-hê-hê-hê! »Joa, maar hij spotte ook mit alles«! »Nou ja, daar
had ze gelijk in, sarkastisch mot ’n mensch zijn. Voor zijn spot was
niks heilig, letterlijk niks. O, o,o! Daar had-ie zich al wat fijande
1) Joodsch-ritueel.
? |
