| Full text |
ERE
RE ed)
En ES
IT nd
Ee
EE
EEE
je zoo nauw niet kijke. Je mot ’r ’s wat door de vingers zien. Legt ‘n
ruitje ’n beetje scheef, ookke zorg. Én as je daar ’n beetje aan gewend
bint, maak je twee keer zooveel af. 't Minste wat hij, Makkie, haalde was
go frank. Nee hoor, daarover most je je niet ongerust make. Alle Hol-
landers die hier komme, hebbe prachtig hun brood. Over m'n einde!
David lamenteerde door, over ’t pestwerk; z'n ooge keek-ie d'r
kapot op. As-ie naar huis kwam, was-ie kapot; hij vrat zich op
van de zenuwe. ’t Was ’n hel, die fabriek, ’n monster, dat mensche
opvrat, ’n kweekplaats van ontucht; Léérlinge motte ze hebben!
Mijn hart, dat breekt me, als ik zie, wat die jongetjes daar allemaal
leere. Ik walg d'r van, inwendig vervloek ik de fabriek, ieder uur
van me leve. En je gaat meedoen, met dat smeerlappetuig; ze
slepe je mee, die patjakkers, dat krepuul. Niks kon die d'r an doen.
Hij moest, al wist-ie nog zoo goed hoe vuil of ’t tr was, want
hij moest afleiding hebbe; ja, as je de heele dag op de febriek
zat, dan dacht je over fielsefie of kuinst of belletrie | Dan konne
alle schrijvers, dichters, ékonome en fielezofe voor ’'m naar de
bleksem loope. Ha-ha-ha, fielsefie! Ze zien je ankomme, die »bewuste
proletariers«. As je geen fuile moppe kan vertelle, heb je af bij ze.
As je, god-zal-ze-verdomme, met ze spreekt over hun eerste belang,
de organiesaatsie, dan ken je van ze op je verdommenes krijge.
Ze komme bij je an de mole staan, om je de fuilste liedjes te leere.
Daar hebbe ze lol in. Die jongetjes, die gaan heelemaal naar de
bleksem. Die leere al vroeg waar Abram de mostard haalt. En
wat mot je doen? Ik zing maar mit ze mee.… Niet dat ik zoo’n
heilig boontje ben; o, nee; daar sta ilk voor bekend, dat ik ook
wel tegen ’n chijntje kan; en zelf òök wel ’s ’n schuine mop tappe.
Gerust hoor! Daarvoor bin je mens. Leve de lol. ’n Kluizenaar
was Davedje Peereboom niet! En plotseling uitbundig vroolijk
wordend, was-ie z'n heele boutade weer vergeten, en zong mét
'n zalig gezicht en schitterende oogen:
Ken-de-gij die beere,!) van den Ellesee 5)
As je mit ze oitgoat, pas op je portemenee,
De een vrait mit ’n slaper,®) d'ander mit één koetsier,
'ebbe zij geen cente dan gane zij op zwier,
Mirala-lalasnelralaslala:
En werd dan, zonder merkbare oorzaak, weer ernstig : Nee, maar
zonder dolle, ’n mensch moest zich in die ferfloekte pestbuile àlle
geestelijke voedsel ontzagge. Daar hadt-ie nou ’n kas mit boeke:
De prachtigste werke... Makkie en zn vrouw keken met begeerige
blikken naar de lange rijen veelkleurige prachtbanden. David was
1) Lichtzinnige meiden uit ’t volk.
1) Elysée, bekende danszaal.
3) Slijper.
? |
