Full text |
138
David's woorden tot d'r doordrong. Zou-die dat nu allemaal
meenen? Zou-die werkelijk zoo opgewonden zijn, of waren ’t fra-
zes? God, hij huilde, ’tmoest 'm ditmaal toch wel ernst zijn...
— Ja, David, je voelt dat natuurlijk anders as ik, maar denk
je nou ’s in mijn plaats. Ik voel in alles presies ’t omgekeerde.
‘t Zou voor jou ’n heele kwelling zijn, as alles in je miskend werd. Maar
nou misken je alles in mijn... denk je nou, dat dat voor mijn niks is ?
— Es dat voor mijn dank... dat ik ze altijd trouw blijf, ’n vrouw
as ijs..…! Je weet toch wel, ik heb ’n biezonder tamperament….
ik môt anders leve as de meeste manne; ’k heb ’tje altijd ge-
zeden nme whbiermsmtnoomersenallessmaalkstyelheetinenen
de meide op straat die lokke je bijna... je hoeft ze maar an te
kijke en je hèbt ze... zou één man van mijn temperament daar
tege bestand zijn?
— Maar d'r zijn toch wel mensche die zoo leve!
— Noem ’s op?
— Dan hèje die jonge van Frede, waar je over gespro.….
— O, heb ’kniet gezegd, dat de wend uit die hoek waait?
Opgestookt bi-je, niks anders; ’kheb wel gelijk gehad, ik kèn
mijn Pappenheimers... Nò, dat daargelaten... wees nou toch ’r es
verstandig. Laat je nou ’s niet verblende... want anders is ’t niet ….
laat je nou ’s niet verblende door praatjes van kindere, die nog
niet droog zijn achter hun oore..…. ik dacht dat jij verstan-
diger was... Denk jij nou één oogenblik dat die twee dat vol-
houwe? Ha-ha! Kom over ’n paar jaar ’s terug? Geloof mijn,
die meid is ’n èchte, èchte Antwerpsche, achter dat kalme ponem
zit ’n orkaan van wallust... let op me woorde... over ’n paar
jaar leve ze net as ieder fatsoenlijk mensch en meschien nog
wel'n beetje erger... òf ze zijn krankzinnig... Hè-je dan nooit
gehoord van Profester Langeberg mit ze frouw? No, die hebbe
òök zoo geleefd... samen gewoond... same gereze,... op ’n goeie
dag zijn ze alletwee meschoghe geworre... stàpel... Mensche.…
dat binne beeste... geloof mijn... en de natuur kan je niet onder-
drukke... wat ìk je brom... die jonge komt nog ’s van ’n kouwe
kermis thuis, want dàt zal je altijd zien, às die soort lui beginne,
dan beginne ze goed!... Ken jij eene Zwart?... ook zoo’n iijzere
pettech®)... die werkt naast me... Die kerel doet de heele dag
geen smoel ope... altijd suffig... in zich zelf gekeerd... kompleet
'n heremieter... Adenoi! je had ze vandaag motte bijwone op ’t
febriek... hij het motte trakteere of-ie wou of niet... en weet je
waarom? Omdat-ie gezònge het:... »Zwart: de vlag mag je wel
uitstelkes mnhebbe ze seroepen..… »Zwart: ni streepiean de balls...
Zwart: wat overkomt je... d'r legt zeker ’n luis op sterreves …
De heele dag hebbe zm ze kop dol gemaald... Dat was voor ’t
DrGek,
? |