33 — Verdonder je je tijd niet net z00 goed, als je in de kroeg zit ? ND aen lieenlols _— Och kom, dat is ’n kwestie van appreciatie, zou onze vriend Bram zeggen. — Dus je doet ’t niet? Daar had ’k nou expres patent op genomen …. — Hè, goeien-avend, vriendje, .… Op wàt had jij patent genomen, hè?” ’ Was David, vuurrood, met z'n stokje gevaarlijk zwaaiend ; stilletjes bij ’t tafeltje gekomen. ON inn eraanbee boom Pracht van ’n prachtstokkie hè-je daar. Laat ’s zien. — Het me zas frank gekost«. David keek bescheiden naar den grond. _ Is nie-duur. Zal ik geluk hebbe. Hê, hè, cochon !! — Wat ga je begenne? Ik blijf niet hier hoor! Nee, op mn wòòrd niet. Is dat wark foor jongelui van jullie leeftijd, om met zulk prachtig weer in n café te zetten? Je moest je schamen! Kijk mij nu is, 'n getrouwd man, huisvader. Ik kan wal an de wandel zijn, hè? Mijn spieren moeten wel in beweging zijn, hè? Maar de jong-en-lui van tegenwoordig. O, o! praat me d'r niet van! t Is me'n gedegenereerd zootje, zou onze geestelijke fader, Karl Marx, zegge. Bah! zijn jullie jongens! Ouwehoere zijn jullie ! — Waar zegt Marx dat, van dat gedegenereerd zootje? _ Darde deel van ’t Kapitaal, bladzij 834. Heb jullie toch niet geleze | — Omijn! — Nò, geloof ’t niet: Oòk ’n zorg. Wat je niet geleze hebt, kan je niet wete. Maar al gèèf ik nou an mijn spiere de noodige be- weging, mijn studie verwaarloos ’k niet. Neem daar 'n voorbeeld an, ouwe heere! Ik ben nu al vijf en dertig jaar, maar ik steek menige jonge man de loef af... Nou kelner, geef me dan maar 'n glaasje citroenwater hé, maar Eoud zulle Tan amelnhep iin slecht leve, al werkt alles same om me ’n graf te grawe, ’k heb goddank stale spiere... Polak, ik verzeker je... als stààl! Maar ’k heb veel verdriet, hoor,.. wat je noemt: huiselijk verdriet. Dat moakt iemand toch kapot. Me frouw, ’n heele goeie, beste ffOUWw, — duizend kwaliteite die ’k kan apprecjeere.…… maar ’t huwelijk … ’k weet niet of ’k d'r wel goed an doe om d'r met zeulke snötneuzen over te prate... ’t huwelijk ís n rare zaak, het Schopenhauer ge- zegd. As ’n frouw nietsexueel bij je past. dan ìs ’t geen huwe- lijk... En mijn frouw, God zal d'r gezond late... is ’n ijsveld, wat je noemt: ”’n keisteen, zoo koud … Nò, je kant ’t mijn wel aanzien. ’K bin kollosaal furig van tamperamant.…, dat is as water en vuur, … dat verdraagt mekaar niet op de lange duur. D'r is geen liefde zoo groot, of op zoon manier wordt-ie uitge- IJ 3 N