Ovor opmerkzaamheid. en nadenken, 19

u, derhalve, om niet te voorbarig van een uit-
werkfel tot de eene of andere oorzaak te beflui«
ten: want gij zoudt, dus doende, ligtelijk kun:
nen mistasten.

5. Eén en hetzelfde ding kan dikwijls verfchil
lende uitwerkfels voortbrengen. Bij voorbeeld:
2» PIETER en jakoB werden beide om hun-
„, ne kwaadaardigheid geftraft; de eerfte werd
„, door de ffraf verbeterd, doch de. laatfte
veel erger, — JAN liet zich aderlaten, en zij=
>, ne ziekte werd minder; HENDRIK deed het-
; zelfde , doeh werd erger. — Kraas bragt
s, paardenmest in zijnen tuin, en de vruchten
3, groeiden fchoon: hetzelfde deed ook wirLem,
5, En bedierf zijnen geheelen tuin.” — Waarin
was nu de oorzaak van dit een en ander te zoe
ken? Alleen daarin; dat de gemoedsgefteldheid
dezer jongelingen, hunne Ziekten en tuinen. van
eenen verfchillenden aard waren. — Voor dat gis
derhalve, befluit, dat iets, ’t geen een zeker uit«
werkfel heeft voortgebragt in. het eene geval,
een gelijk uitwerkfel zal te wege brengen in het
andere , moet gij wel opletten, of de beide ge:
vallen ook van eenen gelijken. aard. zijn.

6. Twee of meer dingen kunnen dikwijls,
ook wel eens altijd, te gelijk gebeuren, of op
malkander volgen, zonder dat daarom het eene de
Horzäak van het andere is, — Wanneer de vogels
ae nesten beginnen te maken, dan kwakken
de kikvorfchen, en men vangt aan in den tuin
te ärbeiden: wanneer men oogst, dan zijn ook
gewoonlijk de boonen rijp en de koekoek roept
hiet meer. Hier is het eene volftrekt geene oor-
zaak van het andere. Even min heeft dit plaats
in de velgende gevallen , waarin het eene ook in

s gee.

92