Maar mijn liefde onstond

Op een Herfstavond,

Mijn grote liefde, even buiten de stad,

In het wijde park, toen het door de mensen, — de
[gewone dan ? — gans verlaten was.

Mijn liefde groeide sterk in de koude Winter, —

Enkel zeer moeie bloemen groeien dan. —

Daarom is mijn liefde ook oneindig schoon,

Al is zij, — ’t spijt mijn vriend misschien, — ook

longewoon.

DESEMBER ’

 

15: