| Full text |
ZEDEPRINTEN
EEN KONING.
1 Hij iseen menigte, besloten in een kroon,
| Eenieders opperknecht, een slave zonder loon,
EE. Het hooge dak van 't rijk, dat al den hagel uitstaat,
Het groote rekenboek van al wat in- en uitgaat;
5 Een penning van 't metaal waar wij zijn af gemaakt,
Maar op de rekenrij der duizenden geraakt:
Een vrijheer in de boei, een eeuwige gevangen,
Een bidder met gebied, een slotrijm van gezangen;
Ee Een bliksem, die door ’t staal van allen weerstand breekt
ro En al wat toegeeft, spaart; een wolk, die donder spreekt,
Een zon, die noch gelijk noch duistering kan lijden
Of onweer volgt er op en warrelwind van tijden ;
Een noodig ondergod, een stadig man te roer,
Een doel van ondanks pijl en achterklappers roer,
zi 15/Een aller voorspoeds eer en schade schandedrager,
Een uitgemaakte man, een schepsel van zijn lager.
EEN BEDELAAR.
1 Hij is een aardsch planeet; een schildpad zonder dak,
Hoewel t' huis waar hij gaat, een horenlooze slak,
Die zonder zout versmelt; mensch, menschelijkst van allen,
Mensch, tot de menschlijkheid des eersten Mans hervallen;
5 Een naneef van den krijg, een spruit van overdaad,
Een monnik zonder kap, een pachter van de straat,
Een logge legerluis, een inbreuk op de werkkeur,
Een schaduw van het hof, een stoepstijl van de kerkdeur,
? |
