| Full text |
XVIII,
Schoone, spitse geveltoppen,
Die uw flikkerende rei,
Die uw « wederwijze » knoppen,
Als een jonge jufferrij
Nevens een(e) ziet staan glimpen,
Laat mij groeten in uw rooi
[Tegen 't booze lasterschimpen]
‘tOpperpuik van al uw mooi.
XIX.
Lang(e) moeten in U dondren
Wetten, woorden, waarheid, eer,
Straf, genade, werken, wondren
Van den Eenen, aller Heer.
Lang(e) moeten U begeven
Schande, scheuring, hoon en spijt,
Lang(e) moet gij staan en leven,
Lang(e) wezen wat gij zijt.
XK.
Maar mijn paard ontloopt zijn toomen,
'tIs te lang de straat bepraat,
Waar zoo dicht gen huis van boomen,
Waar zoo zoet een weide staat,
Nu, welaan, gevlochte spruiten,
Eer 't mij weer mijn hand ontvaar'
Laat ons uwen roem ontsluiten
En besluiten met het jaar.
ontvare
? |
