| Full text |
Jt
|/ Et 46 —
IE Zij zijn genoegelijk blind, zij zien niet dat hij heden
| De gangen tegenspreekt, die ‘t gisteren te treden
ro De schoonste mode was. Zij zien niet dat hij staag
Van nieuwigheden droomt, van iets dat waer behaag'
Omdat hefnooitEN waan ne
ke ee eeloulangsging men: hol
Gelijk de noordzes gaat, nu is men droomig dol
rs De voet kleeft aan den vloer, men mag hem nauw ontlijmen.
De man draait spitsgewijs, de vrouwen schijnt dat zwijmen,
Zoo deftig is de mode. En hoe zal 't morgen zijn ?
De duivel en zijn môsr studeeren op een schijn
Van nieuw bevalligheid. Daar zal wat zoets uitbroeien!
20 Wat nieuws om man en vrouw heel « avrechts » te vermoeien;
] En, of ons duivelen niet langer wisten hoa,
A De heele Fransche hel die stadig op en toe
Nieuw ijdelheden braakt zal bij een andren schrapen,
Waar onze blinden zich bevallig aan vergapen.
25 Weg met den ouden trant! Daar komt een andre zwier
Versleten te Parijs en van de nieuwste hier.
E
DE OUDE LIEDEN.
Ne 1 En de ouden zijn ook blind, — Ik wil hun niet verwijten
Sei 5 5
NW De kwelling die hen slijt en ons begint te slijten,
\ | 'k Heb ’top hun oogen niet — maar oude lien zijn blind
Í d En worden kinderen in meest hun onderwind,
5 Zijscheemren van ver zien, zij struikelen uit vreeze,
Daar ’s een voorzichtigheid die ‘tal te zeer kan wezen.
Als men 't kristallen vat te kommerlijk verzet
Ontvalt het, want daar was al bevende opgelet.
Zij hoopen overeen al wat zij zien en zagen
ro En tot een uur beraad besteden ze al hun dagen,
Zij weten al wat was en al wat wezen kan,
En zien op 't mogelijke als ging 't alaan den man,
? |
