Sphairos
Franz West houdt zich aanvankelijk bezig met tegendraadse, neodadaïstische collages en grafiek. Maar hij zoekt een uitweg uit het tweedimensionale. De eerste stappen naar de sculptuur zet hij in het midden van de jaren 1970 met zijn ondertussen bekende Paszstücke. Dit zijn ‘draagbare’ voorwerpen in papier-maché of gips, abstract en organisch van vorm, maar met visuele echo’s van gebruiksvoorwerpen of lichaamsprothesen. Het publiek mag ze hanteren en manipuleren. Zo gaan het sculpturale en het performatieve hand in hand. Openluchtsculpturen zijn relatief recent voor Franz West. De eerste ontstaat bij zijn deelname aan ‘Skulpturprojekte’ in Münster (1987). Hij recycleerde een oude wasmachine van zijn moeder tot een installatie met drie stoelen. Ook in latere openluchtprojecten worden bezoekers uitgenodigd plaats te nemen in door de kunstenaar gerealiseerde zitobjecten. Voor zijn solotentoonstelling in het Middelheimmuseum in 1998, waarvoor hij overigens ook de affiche en de catalogus ontwierp, maakte West een aantal nieuwe sculpturen. Twee daarvan zijn in de collectie gebleven: Freie Form en Sphairos. Beide sculpturen hebben een onvolmaakte geometrische vorm (een ei- en een bolvorm) en bestaan uit met autolak bespoten aluminium.