| Full text |
bruari 1405, en wel tezelfdertijd als de schoenmakers. De in-
leidende tekst luidt : gomme de goede gunste ende vrient-
scap die wy dragen tot onsen ghemynden vrienden den goe-
den knapen gemeynlie van den hudevetters ende schoenma-
kersambachten tAntwerpen..…. omme proffyt van hen allen
ende van haren gemeynen ambachten. De twee ambachten
krijgen dus éénzelfde statuut.
Deze standregelen zetten in en eindigen met de gewone
bepalingen van hetgeen we het Antwerpsche ambachtsrecht
zouden kunnen heeten, en waarvan we boven staaltjes gege-
ven hebben. Een lang middenstuk geldt de lederbewerking.
Hieruit mogen enkele bijzonderheden hier welkom zijn:
Dat niemand leder uit de stad voeren zal, het en zal
gewardeerd en geteekend zijn…
Zoo wie maakt schapenschoen boven 5 duim lang, zal
verbeuren…, «vutgenomen dat averecht oft witwaert
keert of die van Heren ordenen syn of die geverft syn
sonder met schorssen of met swerten. »
«Item dat men geen calverenscoen en sal moegen ma-
ken, zy en zyn gehouden, of met pollanen twee duymen
lanek » (1).
Item dat niemand binnen Antwerpen maken zal scha-
penschaloetsen, koopen noch verkoopen, poorter noch
vreemde, op de pene van.… en de schaloetsen verbeurd,
uitgenomen die averecht zijn, of die geverwd zijn te
weten met schorsen ef met «swerten »…. (2)
Item dat alle hooge schoenen die van koeileder ge-
maakt zijn, vijf duimen hoog zullen zijn eer men ze
met schapenleder hoogen mag, maar met zwart schapen-
leder zal men geen schoenen mede hoogen noch stof-
feeren.
(1) Polane — omgekrulde of vooruitstekende punt voor aan de schoe-
nen. Zie Kiliaan en Verdam. Ook in beteekenis van Poolsch leder.
(2) Schaloetsen — schoeisel bestaande uit een houten zool en een
lederen bovenstuk.
VOE ad GS À
? |
