| Full text |
goed zal mogen doen werken door degenen die het hem
gelieft hetzij van de gezellen vs. hetzij van iemand an-
ders alzooverre als het ingezeten poorters zijn.… En ware
het dat iemand hiertegen deed en tegen dank of wil van
den koopman in zijn goed arbeidde, dat de heeren daar-
op zullen voorzien naar gelegenheid der zaak» (1).
De handelsmoeilijkheden met Mechelen om de stapels.
De kwestie der drie stapels van visch, zout en haver, eenmaal
door Lodewijk van Male overgebracht uit Antwerpen naar
Mechelen en steeds door Antwerpen wederopgeëischt, is niet
uit de politieke geschiedenis te scheiden. We hebben er dan
ook uitvoerig over gehandeld in ons vorig boekdeel, blz. 27
(1412), blz. 48 (1413), blz. 54 (1414), blz. 57 (1415), blz.
96-101 (1431-1433). Maar we kunnen ook anderzijds geen vol-
ledig beeld geven van het economische leven onzer stad in
deze periode, zonder de stapelkwestiën en de handelspraktij-
ken omtrent deze in te studeeren, Daarom hier nog deze aan-
vulling. We hadden onze politieke studie door te voeren tot
op 12 Januari 1433 (blz. 101), dag waarop hertog Philips de
Goede andermaal commissie geeft aan commissarissen om de
steden Antwerpen-Brussel eenerzijds en Mechelen anderzijds
te hooren, om hun geschriften na te zien en oorkonden of
getuigen bij te roepen tot onderzoek der toestanden en uit-
spraak van vonnis. Tijdens dit proces — dat duren zal van
1433 tot de « voorloopige» uitspraak van 1442 — moest alles
op voet van vrede en van voorloopige vrijheid blijven. Het
ging in eerste instantie tegen de ketting die de Mechelaars
gespannen hadden te Heffen op de Senne waardoor Antwer-
pen van Brussel werd afigesneden ; maar de ketting der Me-
chelaars was er ter wille van hun vermeende stapelrechten,
(1) Register van den dachvaerden. Antw. Archievenblad XIX, blz. 100.
174
? |
