| Full text |
Het stadsbestuur van Antwerpen heeft nu op 12 Augustus,
— een week later, — hier een eigen ordinantie aan toege-
voegd, waarin alles geregeld werd wat naar den wensch der
Engelschen was en in de bijzondere bevoegdheid der stad
lag. Daarbij bevestigt men de punten door den hertog gere-
geld. De eerste ordinantie : 1) bevestigde het vrijgeleide ;
2) beloofde wanneer het zou verlangd worden, den markt-
tijd te verlengen ; 3) stelde vast dat alleen de werkelijk op-
tredende makelaar een loon moest hebben; 4 verzekerde
dat de wisselaars zouden eerlijk zijn ; 5) en dat men huizen
aan fatsoenlijke prijzen zou mogen huren; 6) dat de pijn-
ders hun goederen vrij zouden mogen werken; 7) dat het
veergeld 4 mijten en voor man en paard een gr. zou zijn ;
8) dat een groote baal in de kraan 8 gr. zou betalen, enz. (1).
(volgen de rechten van den kraanmeester in bijzonderheden) ;
9) dat de rolwagen van elke groote baal 4 gr. zal hebben,
enz. ; 10) dat het lakenaccijs niet meer zal beloopen dan
een halve groote per stuk, twee carseyen tellende voor een
laken, enz. ; 11) dat men in zake justitie de wenschen van
den koopman is te gemoet gekomen, enz.
Het kon niet vriendelijker.
Maar het duurde niet lang.
Verbod op Engelsche lakens en garens. 1447.
Er is weldra sprake van, dat onder aandrang van Vlaande-
ren waar reeds in 1436 een verbod op de Engelsche lakens in
voege kwam, ook in Brabant deze koopwaar ter wille van de
weverij zou worden verboden. Antwerpen, dat blijkbaar reeds
meer Engelsche lakens verwerkt dan zelf lakens voortbrengt,
en dan nog zulk een belangrijke handelsplaats is geworden
voor het Engelsche weefsel, zal het ongaarne zien.
(1) «De una bala battariae solventur 4 gr.».
? |
