| Full text |
te Dambrugge en in het Borgerhout. Het zal een reden wor-
den voor de stad, — ter verdediging harer finantiën, — om
de omliggende gemeenten in te koopen of te pand te nemen
wanneer die heerlijkheden door den hertog zullen worden te
koop of te leen gesteld.
Omtrent de opbrengst van de verpachting van het bier-
accijns hebben we geen gegevens voor deze periode.
De kleinere stadsaccijnzen, — Tot in de vorige periode re-
kenden we ook het accijnsrecht op mede of honingwijn tot
de groote inkomsten der stad. Maar toch stond dit recht verre
beneden de twee voorgaande en van af de XVde eeuw mogen
we het wel onder de kleinere tellen. We hebben er echter
geen cijfers voor uit onze periode.
Voor de verdere kleine accijnzen volgen we de orde van
het stedelijk accijnsboek. We verwijzen daarbij vooraf naar
onze voorgaande studie op deze accijnzen — voor den aan-
vang der XVde eeuw, — in ons elfde boekdeel blz. 69-72 en
noteeren (hier vooral de bijzonderheden die ons nader bren-
gen tot de economie onder hertog Philips de Goede en Karel
de Stoute.
De boteraccijns — die boter, honing, zeem, smout en oliën
omvat — bedraagt nog steeds het tradioneele bedrag van 1
groote per aam. Maar de groote Vl. is de groote Br. gewor-
den. Boter voor versmouten van wol, of honing om mede te
blanden blijven vrij. Aangebrachte goederen van vreemden,
verkocht of onverkocht, betalen de assise, uitgenomen den
Oosterlingen hun vrijheid. «En al sloegen poorters smout
van hun zaad, zoo zouden zij nochtans assise geven, alsof zij
emout verkochten ».
De «case assise» omvat kaas, ruut, smeer en zeep, en be-,
draagt per waag een gr. behalve de inlandsche kaas die
slechts een halve gr. geeft. De zeepen die in de stad zelf ge-
zoden werden en door de zieders zelf werden uitgevoerd, on-
verkocht, waren vrij van assise,
IgS
? |
