| Full text |
« Philips... doen kond dat wij onze goede stad van Ant-
werpen veroorloven mits deze, niettegenstaanide eenige
geboden of verboden in verleden tijden door ons ge-
daan, dat men in Antwerpen, zoo in de vrije markten
derzelve als daar buiten, zal mogen brengen, bereiden,
verwen, hanteeren en openbaar koopen en verkoopen
allerhande Engelsch gewand, en dat van daar voeren
vrij en veilig overal doorheen ons land van Brabant, tot
den tijd toe dat wij gemaakt zullen hebben een gene-
rale ordonnantie op het Engelsch gewand voor al onze
landen van herwaartsover» (1).
Aan deze tegemoetkoming tot Antwerpen van wege den
hertog, zou in Augustus van hetzelfde jaar een finantieele
tegemoetkoming tot den hertog van wege de stad beantwoor-
den, zooals we in ons vorig boekdeel hebben uiteengezet (2).
Dank zij deze ordonnantie van 1452 moet de Engelsche
handel te Antwerpen fel hebben toegenomen, te meer daar
in Vlaanderen de oorlog nog een heele tijd woeden zal.
De Engelschen verlaten ons weder. 1457-1458.
Maar de uitbreiding zelf van den handel brengt nieuwe tol-
moeilijkheden mede en nieuwe oneenigheden rijzen op. Daar-
bij heeft zich toevallig een erg conflict voorgedaan in de
waag, in 1457, bij het wegen van een baal Engelschen weed,
die was losgeschoten… Maar de Engelschen kloegen niet en-
kel over den waagmeester. Dit incident bracht meteen een
ganschen reesem grieven naar voren : om de tollenaars, om
den rolwagen, om de assisen van de stad, om de lakenmeters,
om de kraanmeesters, enz. enz. Het ging zoo verre dat de
(1) Oorspronkelijk stuk, privilegiekom, C. 1. 264 ; primum volumen
privilegiorum, f° 130 v° en in dossiers 5103 en 5105.
(2) XIIIde boekdeel, blz. 131.
159
? |
