| Full text |
len de houtbrekers een ouderman uit de plattijnmakers aan-
stellen om dit ambacht te regeeren en deze houtbreker-plat-
tijnmaker zal naast hem kiezen het een jaar een man uit de
huidevetters, het ander jaar een uit het ambacht van de
meerseniers. (4 Februari 1432) (1).
Aan den « principalen brief van het meerseniersambacht »
(van 1422) verlangen de dekens en gezwoornen toevoegsels,
die zij bekomen op 9 Maart 1450. Het geldt de kwestiën van
de aanvaarding van leerknapen, de sanctie op het niet-betalen
van kaarsgeld of breuken, het garbeleeren van de kruiden
die te Brugge niet gegarbeleerd waren, het verkoopen van
vijgen en rozijnen beneden de 25 koppelen (2).
Zooals men uit deze vlugge ontleding kan opmaken is het
meerseniersambacht of «de Meersse» meer commercieel —
het woord zegt het zelf, — dan industrieel. Wie in zijn arti-
kel meer handelsbedrijvigheid stak dan bewerking behoorde,
in algemeenen regel tot de meerseniers.
Zoo moest dit ambacht ook bijzonder talrijk van leden
worden. En het werd daardoor ook betrekkelijk rijk aan
middelen. Wanneer we eenmaal tot vier hoofdambachten
zullen komen, zal de Meersse een dezer zijn, met, onder haar,
de vleeschhouwers, de vischverkoopers, de huidevetters, de
oude-schoenmakers en de kordewagenkruiers.
Het schild der meerseniers is dan ook een weegschaal, van
goud op een veld van azuur. En hun patroon is St-Niklaas
die de handelaars beschermt op de reis…
Wanneer, in 1422, de Derde-Orde-zusters der Lange Nieuw-
straat hun woonst en kapel verlaten daar ze het oude Falcon-
broek hebben aangekocht waar ze nu ook een Windesheimer
priorij gesticht krijgen, koopen blijkbaar onze Meerseniers
het verlaten erf om er hun godshuis (met kapel) van te ma-
ken.
(1) Oud register metten Berderen, f° 202. (Antw. Arch. XXVIII,
blz. 366.
(2) Tweede oud register in
t perkament, f° 130.
? |
