224. DE SCHERPSTIMMERLIEDEN EN ANDERE VERHALEN.

werd niet meer dan met eerbied uitgesproken. In
triomf werden onze varkens, op bevlagde en rijkver-
sierde wagens met muziek en zang, de stad rond-
gevoerd en eindelijk naar huis gebracht, te midden
van een ontzaglijken toeloop van lieden uit alle
standen, die de lucht van vreugde- en zegekreten
deden weergalmen. Aan elken straathoek hield de
stoet een oogenblik stil,en werd onze overwinning
telkens opnieuw, met trompetgeschal, der verza-
melde volksmenigte aangekondigd. Al onze buren
zonder uitzondering vlagden om het meest; en des
avonds kwamen een paar harmoniegezelschappen ons
met eenige deuntjes vereeren, die al de bewoners der
wijk vóor onze deur deden samenstroomen.

« Die deelneming en die betoogingen. waren echter
niets in vergelijking met degene, welke des ander-
daags de nieuwe zegepraal wekte, die ons ten deele
viel. Ons tweede varken, dat, welk bij de weging
lichter dan zijn broer was bevonden, behaalde den
prijs van het vet. O, toen rees de geestdrift van het
publiek, van al wie van verre of nabij in den varkens-
kamp belang stelde, ten top. Zelfs die Antwerpe-
naars, welke aan de spekslagerij teenemaal vreemd
waren, konden niet onverschillig blijven. Deze reis
juichte, jubelde en vlagde, ik zoude haast zeggen, de
halve stad. Op de prijsuitdeeling, die des namiddags
ten stadhuize plaats greep, sprak de Heer Burgemees-
ter zoo schoon over de varkens en de groote diensten,
door hen en hunne vetters aan de Samenleving be-