Full text |
De Poëzie voor en na 1880, enz. In een
kort Voorbericht licht de schrijver het
eerstopgenomen opstel, Bijdragen tot
de Versiering van de Nieuwe Beurs, toe.
Weinigen onder onze lezers zal het
bekend zijn, dat Verwey in werkelikheid
tot deze versiering heeft bijgedragen;
daarom halen we enkele regels aan :
« Toen Berlage de bouw van de Amster-
damsche Beurs begon, was het een van
zijn liefste illuzies verschillende kunste-
naars daaraan te doen meewerken,
Wagner’s verlangen naar een gemeen-
schap van kunsten bezielde hem, maar
een gemeenschap waarin niet de muziek
doch de bouwkunst de leiding had.
Zoekende naar zulk een bond vond hij
instemming en steun bij Antoon Derkin-
deren, de aanhanger van een nieuwere
Gothiek, de bewonderaar van die « bouw-
hutten» door wier bedrijvigheid de
middeleeuwsche kathedralen ontstonden.
Maar Derkinderen was niet de eenige
kunstenaar van wie hij hulp wenschte.
Heel anders geaarde : de in het tijdsleven
naar alle zijden speurende Toorop, de
naar het Prae-rafaëlisme neigende Roland
Holst en L. Zijl de van aanleg uitbundig-
naturalistische beeldhouwer, waren hem
even onontbeerlijk. Zou het mogelijk
zijn, niet alleen hen allen te vereenigen,
maar ook hun arbeid eenigszins te doen
saamstemmen ? Hij stelde mij die vraag,
en de bespreking was het begin van een
samenwerking waardoor ook ik aan de
nieuwe bouw deel zou krijgen... Hoofd-
zakelijk in twee Bijdragen tot de Ver-
siering van de Nieuwe Beurs trachtte
ik ^— zonder aanstelling van stadswege,
alleen in persoonlijke verhouding tot
Berlage, en strikt op mijn eigen gebied
als dichter en schrijver blijvend^B die
dienst te vervullen. De eerste was een
klein aantal gedichten, voornamelijk
kwatrijnen, waarin ideeën en motieven
kort werden aangeduid. De tweede was
de historische studie die hierachter nog
eens wordt af gedrukt. »
Van die gedichten werden enkele in
en aan het gebouw aangebracht. S. S.
John Galsworthy. — De eersten en
de laatsten. Vertaling van J. de Gruyter.
Amsterdam, Elsevier.
Nr 16 van Elsevier’s Algemeené Bi-
bliotheek brengt twee niet grote stukken
van de Engelse schrijver, aan wie we
in Januarie 11. een hoofdartikel wijdden.
We wezen reeds op de mooie « Steppe »
van Tsjechov die een vroeger nummer
vormde in deze reeks. Blijft het geluk
de leiders van deze « bibliotheek » trouw
bij het kiezen van hun buitenlandse
literatuur, dan wordt dat een ongewoon
boeiend gezelschap van verhalers, waar-
van de introduktie niet anders dan een
goede invloed kan hebben op onze
literatuur.
Bewonderenswaardig zijn deze twee
verhalen; ook het twede, dat op de
titelblz. niet genoemd wordt : « De
nazomer van Jolyon Forsyte ». Ge-
louterde menselikheid is het hoofdken-
merk van hun inhoud; daaraan beant-
woordende distinktie is dat van hun
vorm. Veel skepsis; nooit brutaliteit,
wel sterke zachtheid : in de laatste
bladzijde van het boekje bijv., het af-
ebben van de oude Forsyte zijn leven.
S. S.
164 |