| Full text |
“Tasiti locus
sorretus.
ANeritos.
Be ATVATICA.
aflettionem quäm plurima Romanorum monumenta & infcriptio-
nès , quibus fatis claram ad pofteros memoriam tranfimiferunt, hîc
Romanos olim aduerfus Germanos Tranfrhenanos præfdiarium
miltemcollocafle . Quam plurima eruit Gomes Murfenfis ; vir vt
genere clariflimus ; ita veteris hiftoriæ & omnis Ltteraturæ peritia
clarior habendus. Vidiipfe Achatem illic repertum , infculptum
Veneris pomum in manu tenentis fimulacro , quæ in folio altè
tenfarum modo faftigiato fedebat. Vrnarum cum cineribus inf-
nitas eft reperta: fed de his nobis hic nihil agendü. Vetuftioré enim
vrbis originem, quàm Romanorü fuerit, inucftigamus, quæ à Græ-
cis fit petenda. Tacitus ,quo loco de Afciburgi conditore comme-
_ morat, mifere tractatus eff : aded vtinteromnes doétiores, necdum
conftare videam, qui ficintegritati fuæ reftituendus. Vetufti codi-
ces ,quos Rhenanus & Althamerus viderunt, habebant dxewiæpio » -
quod Beatus mutauit in deveærynor. Mihi magis placer vetuftæ vocis,
* vefligia fequéri ex érewiæe faccre érewteumr, vt nihil aliud fit quèm
aix Neriti. Neritos autem mons eft Ithacæ,cuius meminit Homerus
Eliados fecundo: ;
Oip dun S30v 2 verres bo iQuMov.
Id eff,
Quos Fthaca @7 tremuks foliis dat Neritos altus.
Quo loco fe Grammatici torquent, qua de caufa Neriton, qui in
Ithaca eff, figillatim enumerarit : fed fruftra. Sit enim Ithaca opi-
dum,& Neritos mons, vt fimul & opidanos & homines montanos
ac agreftes doceret ad Troiam veniflc. Etvix quicquam in Ithaca
dignum commemoratu inuenias præter hunc montem. Cicero co-
dem modo Ithacam pro opido pofuit, dum dixit eam in afperrimis
faxuli tanquam nidulum affixam elle. Huius ergo montis nomen
_illi locoindiderunt, qui Rheno imminens frondofo fuo iugo Ne-
riton in memoriam illis reuocauit ; qui huc appulfi , fedes fixerunt.
In huius igitur fummitate arcemextruxere, qua éresferr vocarunt,
co modo quo Acropolis arx vrbis diceretur. Fuifle enim olim ar-
cem in hac parte altiore , campiinferiores ad Rhenum vfque expor-
recu, nomine fuo fatis atreftantur, hadtenus 25o1gGefdey, id eff,
caimpi arcis, appellati. Rhenus autem olim propinquius collem
Jambebat , quod ex eo deprehenfum eff, quia anchora écampis illis
fit cfloffa, vti didici Comitis ipfus relatu. An huic dorfo Leucas
olim cognominis fuerit , & ipfa Neritos diéta, quam Laërtes dici-
tur expugnafle : an vero Nericos vrbs , mons Neritos dicendus-, vt
Straboni placet libro decimo , non eft operæpretium diligenter in-
uefti-
LTPER CT? 69
ueftigare . Virgilius videtur pro tota infula Neriton pofuiffe : nif
Neritus hic Leucas vocctur, olim continenti annexa , poit Corin-
thiorum opera recifa :atqueitaflatuatur, & Neriton pro opido, &
pro monté eifdem litteris feribi, vti apud Homerum {criptum in
uenimus , Contempto Grammaticorum in {cribendo diférimine.
Quifquis igitur fuit, qui vetus nomen Acroneriti compofuit, ad
Vlyfis & Laërte patriam atque reonû allufit; hoc monumento He
roibus illisex voto fortafle nücupato. Verm poft labentibus annis,
arx à Germanis videtur expugnata, & fammis abfum pta, & pofteà
abillis ipfis, loci oportunitate perfuafis, nouum opidum conditum,
cui,quôd in cineribus vetuftæ arcisconftrueretur, nomen dederunce
EN fchôuxg, fiue S\ ffenbux ,quod nihilaliud exprimit, quam
atcem fiue opidum in cineribus ereétum.Vt ergo antè arx Neritivo=
cabatur; ita poftà Germanis ad perpetuä coflagrationis memotiam,
Rffenbuxs liue Àfch Eux, id eftarx cinerum, eft nominata. Inueni-
us igitur & prifci Grecorum, & noui Germanorum nominis verä
tum{cripturam,tum originé,qua noftra emendatione, fi Tacito fuc-
curratur,non parum lucis,& auctori, &antiquitatünotitiæ,accedet.
EL.
Nec vero difhcile eft coniectatu, qua caufa Germani Rhenum tranf
grefh, arcemexuflerint. Quotquotenim principio ad hasinferiores
Rheni partes, vi fibi fedes quæfiuerunt, videnturde Cimmeriorum
genere fuifle; atque ca de caufa Cimbri nomé apud Gallos,quos pa- cimiri,
trio folo expulifient, & auitis pofleffionibus fpoliaflent, pro latrone
vlurpari cœpifle. Nec {ola hæcinfamia à Gallis afperfa, & abillisad
Romanos tranforeffà | teftimonio elt rem ita habere : {ed illud etiam
quod Thunori& quotquot alij in Galliam hanc Belgicam inférioré
tranfierunt, fermone Cimbrico vtantur; nonillo afperiore quo Alle-
manni & Sueui plenis buccisrobur fuum mafulû iactant, quafi qui.
fuauids & molliës loquuntur, feminæ potiüs quèm virifint haben
di. Verüm non hæc tantm duo hoc loco mihi dari poftulo,que poft
fum demonftraturus folida auétoritate; {ed illud etiam , Cimbros
Græcisinfenfos fuifle tam indeante Troianum excidium , & in eorü
_égione domicilia fibi collocañ; quod poft fuolocoextraomnem
_ controuerfiam ponam. Nequeenim volo maiores noftros ad Tro-
lanam fbrpem referre , quod fabulofo & frigido commento pleri-
que fecerunt ; fd oftendere vetuftiorem Cimbrorum,quam Troia- cimbrorm,
A .
.qram Tr0:4=
BOUM, memoriam multis olim locis extitifie. Fuerunt ill qui-
udd \ ei Le . \ ] Fe gp ” \ : $ .
quoc a Fæcis ante læn fuiflent, quam ad Troiam venirent. Pri-
Ma cnim 1lla fuit Cimbrorum & Troianorum conciliatio , cuius
l 3 poft
ee ef He. aiorHm Veru-
dem Troianis aüxilio, non tam quôd amici corum eflent, quam fier nobilitas,
? |
