| Full text |
93 ATV AMETC À.
publicam viamnotat, vtipôftpercaufas etiam enuclcabo. +,
genus fiue fobolem fignare prius indicaui. Sefot igitur is erit, qui
vulgaris contemptique generis, & in publico conceptus eft. Pvc, di-
uitias interpretamur: cui Ncft coniunétü, quod honore dignum
duco, fisnificar. fit Yyacf, lenitatis caufa, cappa im Æyc exempto.
Tota igitur diétio docet vulgo concepti generis effe , diuitias hono-
re dignas æftimare ; nomen meherculedignum , non Caleti magis,
quam Antwerpiæ habitantibus , & generaum fere omnibus homi-
nibus huius ætatis, apud quos Horatianum illud , omne tulit pun-
étum, & legis vim & plebifeiti fbifumpfi:
O aiwes ciues, querenda pecunsa primum e$,
Virus poft rummos: bec Tanus fummus ab imo
Perdocet, bac pueri recitant diéfata fenesque
Laua fuspenfi loculos,tabulamque lacerto. à l
Horum igitur,quiad portum hunc Morinorum habitabant, in-
famiam, & turpem quæftum , & iudiciorum corruptelam , cüm vi-
éini proximt odiffent, nomen fibiacceperunt ex diametro cum illo
pugnans. Oromanfaci enim'ex CD, vont, nrané & acfit dicun-
tur in quibus GD+x quid fit, notum. Æow forte : mané viros: acft
idem quod in priore fignat. Reiebs igitur , de more prifCo, dupli-
cibus in copolitione, ex EDrrommanfacét) fit Oromanfacus, La:
tina forma terminatum ; quo fignificatur, fobolem fortem & gc-
ncrofam talemefle, vt viros magni æfümet, non diuitias. In vtro-
que tamen nomine, afpiratio-cum tau finali, de confuetudine mihi
{epius indicanda, eft ademptum , quo mollioreflet appellatio. Ve-
rüm fi tanta fit cuiufquam morofitas, vt hoc mihi non admittat,
proptercà quod'in Ambaëtus hæ littere non fint in fine ita commu
tatæ, vttau relinquatur ei, refpondebo hanc fuperftitiofam forma-
tionis nominum rationem ; non femper apud Romanos fuifle ob-
feruatam, préfertim'in multarum ffllabarum vocabulis. Nam qui=
bus in vocibus chi littera finem claudebat, eas per denarij notam,
duim füæ linguæ applicabant , términauerunt; vti antea oftendi.
Attamen quo omnibus fatisfaciam ; & momis fugillandi anfam
adimam, fic hæc vocabula reddam origini fuæ , quañ à fac deriua-
rentur. Reliquis igitur partibus integris defforxpefac, erit idem
quod Latinis diceretur , diuitiæ in caufa funt, vt quis fobolem
plebeiam & vulgd conceptam habeat : vel alia conftruétioneex eif-
dem vocibus , Vilis & vulgô concepta foboles , quicquid facit,
caufa diuitiarum facit. Eodem modo Grrommanfac idemeit ac
fi dicas,robuftz & gencrofæfobolis vir caufa eft: vel alia fyntaxi,So-
boles
Æ
F
È
Î
LB EARV TL à
bolesfortis & generofa , quicquid agit, ea caufa agit, vt virum {€
præftet. Siue igitur abacft>, fiuc à fac finem deducas, in ean-
dem fententiam tandem nomina tendent, vt confideranti eft ma-
nifeftum. Gefloriacorum ergo hominum in portu habitantium,
in quem ficut aliæ merces, ita improbitas etiam , &inter cetera vi-
tiorum agina , auaritia maxime importatur, omnia fua {tudia ad
congerendas opes conferebant; ca de caufa opprobrio nominis à
vicinis-notati. Orrommanfaci vero-in eo toti erant, vt viros & &
fortes demonftiarent , atque idcirco vt illi diuitias , ita hi viros
honorandos iudicabant : vtilli de vitæ propofñto ignobiles & vul-
gù concept; ita hi fortis & generoft.originis habebantur. Et
merito ji}, qui portus habitant , vulgo concepti iudicabantur : ed
quodnufquamvxorum caftitas magisoppu gnetur, quèm vbi mer-
cator & nauicularius domos frequentat, & vniuerfm apud quos
diuitiæ funtin honore fummo , apud eosnon alia tantum , fd illa
ctiam funt venalia, è quibus {obolis eff origo. Vide quæfo quam
omnia apte inter fecohærcant, quocunque tandem modo vocem
intérpretemur . Quôd verd So forte, robuftum , generofum ad
aliquid agendum figner, &noflas fit, à quo Low , id cf, ia@o,
deriuatur ;idtumdocebo, cùm Romæ conditores ad primos füos
natales ,reiectis omnibus fabulis, deducam. Orrommanfachti ioi-
tur & Gefloriachtiintegre dicerentur, èquibus vocibus Onoan
faci 8 Gefloriaci mollioris fonicaufin vfam venerunt. Videntur
auté Oromanfaci illa locatenuifle,quæ Taruanx,Gineforü, & Diui
Odomari media funt.,quæ foitifsimis viris ad hanc vique ætatem
florere cernuntur, aded vt Taruanæ vetus nomen fignificare mibi
videâtur, Aude,& in cædendo perge. Tax fiue Dar, aude fignif-
cat: au ay,idemeftac fi Latine diceres, pergein cædendo ; & nos
quidem hactenus Tarhauanam , non Tarüänam dicimus. Quam-
obrem, quo fortis genéris generofa foboles & fimus, &in antiquo-
rum Jancibusiudicemur effe: non pecuniam, non diuitias, {d viros
honore dignemur, moniti vetufta Oroman{acorum appellatione,&
cos plebeios, & non meliores, quam fi vulgo in plateis canum more
concepti cffent, cum prifcis Beloarum maioribus cenfeamus, qui
diuitias non virosæftimant, & honoribus profequuntur. Viden-
turitaque Atrebates & Oromanfaci, ficut Neruiis vicini fuêre , ita
candem quoque difciplinam à primis conditoribus accepiffe, quæ
vtinam hactenus vigeret , ac non infana hæc & miféranda auariria,
& opum rabiofa cupido fucceflifler, exqua, vt Nafonis verbis vrar,
ortum eft:
N 2 Oinne
? |
