| Full text |
‘92 ATVATIC'A.
bella frequentiffima , ti inter finitimos ferifolet extitérunt tas
den co redaŒum ft, vtægrèe opidi nomen pofsir tueri: Agri tamen
bonitate &'veruftiffimis Carelmanni & Pipini incunabulis , nobi-
Hfimis quibufque cinicatibus pofsitæquari, nedicam præferri , ed
quod ab his principibus Caroli Magni progenies, & omnium dein-
de & Ducum & Regum & Imperatorum , quotquot noftri Mar
chiones fucrunt, vfque adregem neftrum Philippum, noui orbis
Monaïcham,longa mulrarumæratum ferie defcendat; aded vt nul-
la frc in totoorbe terrarumnobilitas, quæ priacipia habeat tam au
gufta, que continuationem generis veltot feculis produétam , vel
totrerum gcitarum decoribus infignem : quæ denique prefentis
temporis maicftarem tot regnis,tottmperiis, cotinfulis, tot diuerfa-
rum Hnguarum populis’habeatextenfam & ornatam. At ager noï
folûm Pomonæ magna varietate & Liber: patris diuine liquore, &
Cereris beata fruge, & Palis pinguifsime munere luxuriatfd nobi
lifimus etiameft Sabazij fiue Zagræi, vetuftifimi Profrpinæ fili,,
dxtifsinis poculis, quibuscuræ & graues molefttz mulro magis &
præfentits, quan iunioris Bacchi dono difutiuntur. Hogardica
num cércuifa nihileftad cercbrumtriftibus cogitationibus exuen-
dum præfentius ; nihil ad'hilaritatem , ad carmini#modulanda, ad
amoïes, &cetera quæ larsos vini cyathos fequuntur, plushabens
incitamenti; Dihilintota hacregionecelebrius & notius üs;quici-
tra magnum crumenæ difpendium infanire volunt. lam quod ad
Genioindulgendum hibernis noibus maximèefthecefariumiyfatis
fupcrque ef lignorü,quo perpetuo igne focus lucere pofsit, quorum
inopia cos qui tritico abundat, multis locis videmus laborare;vtin
Hifpania in cäpis Caftellæ veteris,in Gallia in planitie Beaufia;apud
nos in agro Âtrébatum , non citramaximuim vitæincommodum, fi
Martialis iudicio ftandum.Diabelinterum erg0 agercum amϾnifsi
‘ 4 . eff e 6 + 5 _ + |
Enis Ÿ Detrimilque <otius Eu rOp# locis poteftcom parari, & qua plu
rimis anteponi ,-<o1plo apud me vilus mereri, vtnomencei prifcum
adfcriberetur;equoïllud,quod Plinius Venetoram vicinis dedit;de
Vera originationecorrigenduim effe exiftimo, Atque bec quidem fi-
tis de Morinoruin, Atuaticorum, Diabclinterü, & Ménapiorum fi-
tu,pro eo atque tum temporis habuir, quo Cæfar Belgicamagella-
bat; ad quam poftoraim à Taflandris 8 Atuaticiéadmifi Fräcivires
cas compararuñt, vt tota Gallis & magna parte Stalie Romanos vl-
tricibus priorum felerum manibus depellerent, & quicquid intra
Alpes Pyrenæa cacumina Oceanum & Rhenum terrarum iaccret,di-
Honi fu fubiugarent, ac Rhenü tranfgrefi, Franconiam ctiam pul-
fis
| LABÉNTE 5
fis Suéuis ac aliis gentibus conderent,ac aduerfus Alim annos, Thu
ringos , & cercros vel Teutonici, vel Slauici nominis hoftes munie.
rent. Soli tamenilli Francorum,qui apud Atuaucos, Thungros, &
Taflandros manfere , vetuftam linguam in tegram hactenus frua-
runt;quam Francones Sueuica,Franci in Gallia, Romana linguacor
ruperunt;hi infinito longiüs quàm il digrefsi:Sed de Francis & eo
rüantiquitate, libro ipfis dedicato, aliter longè quèm haétenus quif-
yamtractäbo : in quo nobilitaremn gentis, Frotanis nugisliberatä,
docebe antiquifsimos ortus &illuftrifsimos habere. Sublataicitur
bac de Morinis & Menapiis controucrfa, erä ad facra noftra vetufta
accelurus vtin tilis huius libricoronis velutin afyliôfe tueretur; nifi
meNe:uij reuocaflent, expoftulätes me docuifle antiquorü in clien-
tibus fuis nominum rationes, & nihil addidife, à quo liquêrer, qua
ipfcaufa ficnominarentur. Demus ergo & illis hanc opellam, qua
nominis fui e vernacula lingua audiant originationem, & Aldenari;
cognofcant,à quibusmaioribus fumpfrint originem . Videntur
enim Aldenari fic dici, quaf veteres Neruij Latinis vocarentur ; ed
quod pro fecunda vocali non rard primam pronuncient. Verüm vt
Neruiorum appellatio certiore argumento caufam formaturx fuæ
doétis viris probet, Cæfar in auxilium vocandus, qui libro fecundo
hæc nobis reliquit vetba: Eorur fines Neruij attingebant, quorum
denatura moribufque Cæfar cùm quærerct , ficrepericbat : nullum
aditum ad cos effe mercatonibus:nmihil pati vini,reliquarumdue rer
adluxuriam pertinentium in frri,quod his rebus relangucfcereani-
imos , eorumque remitti virtutem exiftimarént : efle homines feros;
magnæque vittutis. Hæc ille. Non ofcitanterhic locus cognofcen
dus, qui hominum ad militiam idoneorum omne robur complecti-
tur ,dum docetob id mercatoribusaditum Neruios negafle, ne ani-
mi elanguc{cerent, & in mollitiem virtus degeneraret.Cyrus ille ma-
gnus & regix apud Xenophôtem maieftatis exemplar , idem omni-
no vis foitibus inflitutum efle debere tudicauit, dumin hancfen-
tentiam Herodotus eum locutum dicit:Cyrus audiens quæ Lacrines
proferret,rogalle fertur circumftantes Græcos, quinam homines ef-
fnt Lacedemonii,& quam multinumero.Mox ybi hec cognouiffet,
ad legatum Spartanum dixifle: Equidem non extimui vnquam ho-
mines illos, quibus locus eftin media vrbe vacuus , ad quem colle-
€ mutuis iph fibi iuramentis imponcrent . His fi modo incoluris
fuero, non lonum, {d propha fuaincommoda erunt deploranda.
Hæc in vniuer{os Græcos verba coniecit Cyrus,qudd fora haberent,
% emptione & venditione vterentur. Perf enim foris venalitijs vti
M 3 non
? |
