| Full text |
88 ATVYSTEC A
hiberno tempore,nifi gelu duretur,inacceffa.Poft hos Cæfar Gordu-
nos nominauit; cuius appellationis aperta eft ratio. Gor enim palu-
des notat, eas præfertimin quibus filuæ fuerunt: Hinclocaillain
campeftri Brabantia paludof:, è quibus Balius cefpes effoditur ,no-
mine 46 vocantur. «Buy vero, collem fiue monté vocamus. £sot-
duy itaque collis eftin paludibus fitus. Tam qui Gandauum vnquä
viderit, & fitum eius confiderarit, is ftatim animaduertet hanc ap-
pellationem nulli magis colli conuenire , quàm ei in quo eft apud
Gandauos Diui Petri templum & Monafterium.In hocigitur exifti-
mo præcipuam olim Gordunorumarcem fuifle, & ab ea toti genti
datam appellationem. Q uamobrem nemo £ finat ab Huberto Leo-
dio decipi,quicontendit Gondunos potius quim Gordunos vocan-
dos. Quare éent poftdici vrbs hæccæperit,aliter ab aliistraditur;
nec magni refert ad antiquitatis cognitionem. Mihi fi ludere liceat,
ira vocari videtur,quod collis hic, in quo antiquitus vrbis primordia
fuerunt, veluti anfer mafculusin aquis vndique circumfulis frequé-
ternataret. Nam Sent anferem mafculum fignificare vernæ noftri
nouerunt. Verüm antea Spant-quâm Saut diétacüm fit,eritno-
bis ahibi ratio nominis cum antiquis infignibus explicanda , fi gratü
illi ciuitati id futurum cognouerim.Inuentum nunceft qui Neruio-
tum clientes , poft Morinos ad Scaldim vfque litora tenuerint, nec
vila inter illos mentio Menapiorum. Quocircaex ipfo Cæfare pro
certo tencamus, Menapios à Morinis longe remotos tam diu fuifle,
uèm Cæfar in Gallia eft commoratus : & quamuisin pertinaciare-
fiftendi,{ocij fuiflent , in pace tamen componenda focij minimè fue-
runt, vt quorum fines coniuni non cffent.Sed dicetquifpiam tum
vltra Scaldim in Flandriam commigrafle , em à Tenchteris & Vf-
petibus patriis fedibus expellerentur. Id verd nequaquam admitti
oteft, quamuis non nullisita vifum efle animaduertam,propterceà
quod Cæfar cifdem eos locis collocet poft Tenchteros & Viipetes ce-
fos ,quibus prius habitarunt. Libro enim fexto propinquosEburo-
num finibus facit, perpetuis paludibus fluifque munitos. At maxi-
ma pars Eburonum vltra Mofam,eiufdem teftificatione,morabatur,
de cuius loci confinio cum loqui ,exeofir perfpicuum, qudd dixerit
€ Menapiis in Treuiros profetum, quaf populi hiconiüti effent,
vti reucra fucrunt, fecundum Rhenitipas. Infra enim Coloniam
TreuriRhenum attingebant, in quorum finibus Cæfar {ecundum
pontemexitruxit. Ab hisinferius Menapij ad flumen habitabant, ad
ipfum vique Mofz & Walis confluentem,ab Occidente Eburonibus
confines.a quibus, paludibus & filuis fceinebantur. Extant hate-
nus
L'IFBSEIRE Ly 7 ; 89
nus fluarum réliquiæ , & palusetiamnummaxima’ad Sento qua
non procul Eburonum , {eorum quiintra Mofam &Rhenum habi-
tale dicuntur, fines abfüerunr. Menaplos autem fexto tandem li-
bro,, incendis villarumad Legatos mittendos, & ad pacis conditic-
nes fe coéoifle narrar; cümmulto ante libro quarto,Morini docean-
tur fdem fuam mulus obfidibus priusobfrmañe , q uam in Britan-
niamexip{orum finibus pauigarec:. Quantum igitur locorum inter
Morinos & Rhenumireliquum fuit, quo remporc Cæfaris difpefce-
bantur? Quid igitur de Strabone? No abfuraum fan fit,immé po-
tius neceflarium,cogitare Menapios continuis Germanorum incur-
fionibus vexatos., fedes fuas magna ex partereliquifle, & quofdam
quidem ad Mofæ ytramque ripam manfifle, alios verd maritimo iti-
nerein Flandriamtraiecifle, ne ab Atuaticis & Ambiuaritis, fi per.
terram profecti fuiffent, impedirentur,. Occupañk verô non diff-
culrer locacultoribtis vacua , qui partim ingéttilla clade Neruiornm
ceciderant , partim deleétibus- Romanorum erant exhaufti. Hincil-
lud,efle,vtStrabo Menapios Morinis proximos locarit, cum quo Pli
nius quoque facere videtur,cum dicir: À Scaldi incoluntextera To-
xandri.pluribusnominibus.: deinde Menapij, Morini, Oromanfai,
iun@hi pago, quiGefloriacus vocatur. Hic enim extra quidem Scal-
dim Toxandros, à Scaldi verointerius Menapios, à Menapijs, Mo-
rinos habitare dixit : quo quidem modo intelligendum effe Plinium
feriesorationisdemonfirar.… Hlinc igitur Menipifcuspagus , quafi
Menapifeum diceres /polterioribus feculis nominatus"eft in Flädria,
formula deriuationis in pominibus gentium nobis vftata, quaex
Geldris facimus Éelxifcñen,, & cBrabantis 25rafantifchen, &
fyncoptôs 25r46antfc$en.. Verüm illud in Cæfaris Commentariis
menon-parumtorfit ; quod in Venctorum focijs inter Morinos &
Menapios, Diabelinteresinteriecerit, quorum alibi nulla fata men-
to. Morinos Menapiofque aliquando in enumerando coniumit,
aliquando reliétis Morinis, Neruios, Atuaticos & Menapios ordine
recenfuit. Ceterdimmirandum , dum de Venetistratat, Men apios
ctiam auxilhium tulifle ad ipfum vfqueRhenum remotos, & interim
Netuios & Atuaricos,qui propinquiores erañt,ceflafle. Exiftimo fanè
hos poftremos recenti clade fractos , non aufos fuifle nomen fuum
in Romanorû hoftibus profiteri , {ed laruam fumpffle à vicinis{uis,
quiin Eburonû fnibus proximi Atuaticis habitabant, atq, (übipfo-
tu fignis & nomine tantum opis ad comunem hoftem opprimen-
dumattulifle,quanth vulnera necdum cicatrice obduéta patie bâtu £:
M Cum
? |
