156

— Levie, Levie, red de twee schape, o, o, o! die twee onscheuldige

steùmpers... An Marrex heb ’k nìks... ha-ha-ha-ha-hà.…

— Dat ts omdat je *m nooit gehad hebt, Peereboom, waarachtig,
hij kan …

Maar David hoorde niets meer,... zag op ’n tafeltje onder

’n boeket paarse hei-bloemekens, ’n sprekende Hanna-kop, die on-
bevangen blikte in de kamer, rein als Madonna; de flikkerende
keensndeedmhuksezichtmamijmzen ms Zijnhetntjersedaanzijs
zij en niemand anders«, ging ’t in ’m.

En beangst strompelde ie de kamer uit.

— O, als ik dan mijn vrouw en me kindere mot verlieze, dan
zal zij die jonge òok niet langer bedondere,« dacht-ie.

En met z’n reusachtige BEE schreef-ie haar ’n brief,
geloofde hij, d'r heelemaal zou ontmaskeren:

Vuile stinkendige comediantster!

dare hen no enlace aastenspieleno ve tnrdie
jonse MEP Mame je mept mis Lekkend EE meen
doonnmetmersemaaltentromien bedie sn me maat jon
zoo e EE SME EN RE TAN ME MIE nee Djan
»>reing hoor, rottige pekelhoer. Ik zal mijn vrouw voor
ie waarschuwe hoor; ikenziannhetennge mite Ie ndr me
eam een AGE Om MIE de Pe ITA BENE vene rza nau
lijk wel weer ’n gladde tronie en maar ik zal jeont-
maslsenennlsnbienimenmechtbrekenmaat jm ook Inbamims
blarce nmse ninten zitte vals senad ee mild: Oe ik wou
je mem Mede Sa AO IS LEME WE SOEE SCHOeS Or Ke
teonderhoude hé roomscheflikke eee ie Ei nk d'r
omm dienksnuikssaatimoonlanenmtenmwatet tot hij bn en
asen he ton sel gestort wond an za En oel
spoedig aan gelooven. Zeg dat maar aan je mannetje
hoor hoertje EMD hem AEN GLOCËS OVER wen de
tingeltangelmeneer waar jij mee hebt bier En uit één
glas en waar jij het mee gehouden he bt, en de school-
meester waar jij het ook mee “gehouden neel, em B ens van
jou slachtoffer die zich noemt

Di Peereboom,

Anvers.