| Full text |
IN ’T BLAUWE SCHAAP.
WADE
De binnentredende persoon was niemand anders
dan Geert zelf. Hij zag er stil en treurig uit, en keek
vreemd op, bij het hooren der hartstochtelijke woor-
denwisseling, waartoe hij, zonder het te vermoeden, &
had aanleiding gegeven, en die reeds zoo hevig was
geworden, dat in den beginne geene van beide vrou-
wen zijne aanwezigheid scheen te bemerken.
Geertje was de eerste, die hem zag.
« Goed! Hij komt juist van pas! » juichte zij.
Daarna op hem toetredende.
« Gij hoeft mij de familie niet langer te benijden, »
zoo richtte zij het woord tot hem met gedwongen à
kalmte, maar toch met diepontroerde stem. « Gij hebt Ô
“maar te spreken. Madam daar » — zij wees op Mie |
Veerlemans, — « is bereid u eene familie te worden;
ORLERELOOS LEME D
Geert keek verwonderd op.
« Madam? Ik versta u niet, » zegde hij koel. k
« Zij wil u de eer doen u tot haar derden echt- Wil
genoot te nemen, tot de hooge waardigheid van baas |
in ’t Blauwe Schaap te verheffen, » vervolgde ë
Geertje hoonlachend.
Geert blikte haar weemoedig aan.
« Zij is al te goed, » schudde hij het hoofd. « Ik kan
hare beleefdheid niet beantwoorden. Ik ben niet meer
vrij. »
ET EERE AE NRE TT
er
? |
