In 1973 stelde Alik Cavaliere een "omgeving" tentoon op de 12de Biënnale in Middelheim. De straat- en huisfragmenten waren duidelijk Italiaans geïnspireerd. Voor een definitieve opstelling in de verzameling van het Openluchtmuseum verkoos de kunstenaar aansluiting te zoeken bij een doorsnee Antwerps straat- en huisbeeld. Een straatvak, met aan de ene kant een muur en aan de andere kant winkels, een deur die door de bezoeker kan geopend worden en waarlangs men in een kamer binnenkomt ... Alik Cavaliere streeft schijnbaar een vanzelfsprekende alledaagsheid na en behandelt gelijktijdig privé en publiek moment. In opsomming en veelvuldigheid wil hij een "mise-en-scène" bereiken waarin tevens de avant-garde een rol heeft. Er ontstaat een dubbel traject, van het enkelvoudige naar het complexe, van het complexe naar het enkelvoudige, wat leidt tot de bewustwording van gelijktijdigheid.