Full text |
DON QUIJOTE LN DE WINDMOLENS
Tusschen een blokjestitel over de I7 de doorbraak van de Stelinelinie en
een foto van het Vlaamsche volk dat zijn beerdigen Leider met opgestoken
Poot begroet, overvelt"Volk en Staat" ons met de mededeeling dat de rene
gaat Delvo zich aangemeld heeft om tegen het bolsjewisme te gaan strijden. |
Het heele potsierlijke gevel zou ons, en de bolsjewisten waerschijn-
lijk ook, ijskoud geleten nebben als niet het nezi-blad er n&ïef san toege
voegd hed, dat deze geestdriftige aanmolding na veertien degen wikken en
Wegen, diepen indrik zel maken op de vlaamsche socielisten" in wier rangen
Delvo zoo hardnekkig gekampt heeft en patati en pata..."
Wij zijn inderdeed diep onder den indruk van zooveel heldenmoed ven-
wege den vroegeren advokaat der demokratie, , 5
Wij hedden het niet van hem verwacht en kunnen slechts constatceren
det de heroïsche atmosfeer waarin hij sedert zij vlucht naar Frankrijk
baadt, samen met het veilige gevoel van zooveel duitsche bajonetten om
zich heen en vòòr zich uit, zijn temperament blijbear gestaald heeft en
Zijn ingesluimerd leeuwenhart in vuur en vlam heeft gezet.
Voor de rest kunnen wij ons oordeel als socialisten samenvatten in
hetgezegde van een fransch fascist die, toen in het parlement ven links-
che zijde werd gevraagd det de regeering de fransche proletariërs ten min-
ste zou toelaten in Spanje voor de principes der republiek te gean strij-
den,uitriep:"Leissez-les donc partir, Monsieur le Ministre,il n'en crôvera
jamais assez de cette canaille"
DE VERRADERS VAN VLAANDEREN
Wij hopen, det er na den oorlog in het land geen anti-Vlaamsche kamp-
anje zel uitbreken, Wij zullen er voor zorgen dat dit niet gebeurt.
Onze Waalsche kemeraden gaan daarmee akkoord, Zij weten maar al te goed,
zooals wij het weten, det een nieuwe taalstrijd ons politieke leven weer
twintig jaar zou vergiftigen en vele krachten zou opslorpen, die voor den
sotjalen en. kultureelen vooruitgang moeten ingespannen worden,
Wij gaan nog een stap verder, Niet alleen zullen wij geen anti-Vlaam=
sche drijverijen dulden, maar wij zullen eischen, dat de laatste wantoe-
standen en onrechtvaardigheden op taalgebied verdwijnen,Ook daarover zijn
wij het eens met de Waelsche kemeraden die met ons op de bres staan.
Dat gezegd zijnde, hebben wij het recht de verraders van Vlaenderen
aan te klagen, de Staf De Clercq’s, de Eliassen, de Delvo's) de penne-
knechten, de ronselaars van soldaten voor den zoogezegden strijd tegen het
bolsjevisme. Os wij twijfelen er niet aan, dat deze onwaardigen, die door
de Duitschers zelf veracht worden, bij het nederen van de overwinning der
geallieerden, hun pakje zullen maken. Waar wij vragen aan onze kemeraden
dit nummer aan goede Vlamingen verder te geven, om te beletten dat zij
door de hysterieke kreten van een Tollenaere of een kommandant Frangois
der gewezen Verdinaso's zouden meegesleept worden,
Waarvoor werd de Vlaamsche strijd steeds gestreden?
In de eerste plaats voor de vrijheid. Niet tegen het Fransch, maar
tegen de overheersching van het Fransch, Niet tegen Wallonie of tegen î
Brussel, mear tegen een stelsel, dat onze taal in een minderwaadige posi-
tie bracht, Die tijd moet voorbij zij. Maar voor welke vrijheid strijdt
het V‚N‚V. tegenwoordig ? Leest hun bladen, hoort hun geroep: Wij zijn
een deel van den Duitschen staat; Duitschland zal ons lot regelen; enz.
tin deze heeren verklaren op voorhand dat zij elke regeling die door
Hitler wordt voorgesteld zullen aanvaarden,
Dat zijn deze moedige, vrije Vlamingen. ê S
Keeren wij even terug tot 1935. In dat jaar verscheen een interview
van Staf De Clercq in den "Volkischer Beobachter", Frankrijk is voor
ons een gevaar, vertelde deze ciompaan den Duitschen journalist, maar
ookDuitschland is een gevaar:
? |