| Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>« En den Vertrooster mede, uw beider Heilgen Geest, « Die 't hemelhof verheugt in eeuwig bruiloftsfeest. « Gij, Christus, die vandaag in uw gewijde woning « Tot Heer zijt ingezalfd en eeuwgen gloriekoning, « Gij zijt des Vaders ééne en ongeschapen Zoon, « Die niet den Vader deelt en schepterstaf en kroon. « Gij wildet, om den mensch van 't zondejuk te lossen, « Als mensch, u met het kleed van Adams zoons omdossen. « Als hemeldauw den kelk der lelie ingedoomd, « Hebt Gij niet voor den schoot der Maagd teruggeschroomd. «Nadat Gij van den dood den prikkel had verwonnen, « Zijt Ge in uw zegevaart, hoog boven 't peil der zonnen, « Geklommen in de lucht, van starrenboog tot boog, « Tot aan de stad van licht, waarvan geen sterflijk oog « De schoonheid heeft aanschouwd. Gij hebt voor die gelooven « De grendels van de poort des hemels weggeschoven. « In 's Vaders heerlijkheid zit ge aan de rechterhand « Van God, die in zijn palm den staf der Almacht spant. « Gij zult van uwen stoel ten oordeel nederdalen, « Om levenden en doón te wegen in uw schalen. « Aanbidding, lof en eer en glorie onzen God! « U, Vader, Zoon en Geest, in hooggevierd gebod! « Zóó zingen u de zoons van aarde en hemel samen. » En 't tweepaar dieren zong met de ouderlingen: Amen!</p>
<p>TWAALFDE ZANG.</p>
</text>
|
