| Full text |
EN ANDERE VERHALEN. 65
van Bert's bedoelingen en haars vaders voorspraak te
reppen, vermits zij vast besloten had zoomin de eene
te begunstigen, als naar de andere te luisteren, en
Kasper niet wilde bedroeven, wie weet ? ongerust en
jaloersch maken. Zelfs liet zij, integendeel, niet na
zijne streelende vooruitzichten te beamen en hem aan
te moedigen.
« Laten wij het hopen, vriend, » zegde zij. « Ik
geloof met u, dat hij moeilijk aan uw bewijs van
eerbied zal kunnen weerstaan. Immers, klaarder en
schooner kan hij geen wenschen.………. Hoe het zij, wees
verzekerd, dat ik, althans, nimmer uwe grootmoedig-
heid zal vergeten; dat ik er u nog meer om acht en
bemin ; en dat, al liet mijn vader, wat God verhoede!
u geen recht weervaren, ik immer uwe trouwe vriendin,
uwe verloofde zal blijven en nooit een anderen echt-
genoot hebben. »
Terwijl Kasper nog bezig was met haar op zijne
beurt al zijnen dank voor die zoete woorden te betuigen,
zagen zij, door het venster, Bavo in de verte de woning
naderen. Hij was van Bert Donckers vergezeld en
scheen met dezen in druk gesprek. Aan Nathalia tot
den schijn eener schuld willende sparen, haastte zich
Kasper haar vaarwel te kussen en langs eene achter-
deur van het vertrek, die in de keuken en van daar in
de naburige straat voerde, het huis te verlaten, zonder
dat hij door de aankomenden kon bemerkt worden.
5
? |
