Aan het einde van zijn verblijf in Brussel (1871–77) wilde Rodin een werk maken dat zijn faam als beeldhouwer definitief zou vestigen. Een jonge, 22-jarige Vlaamse soldaat was achttien maanden lang zijn model. Aanvankelijk wilde hij de man als gewonde voorstellen, maar beïnvloed door Jean-Jacques Rousseau en de natuur in de omgeving van Brussel, zou de Man van het woud het halen. Uiteindelijk kreeg het werk Bronzen tijdperk als titel. Het beeld stelt een fysiek volmaakt personage voor, wiens geestelijke ontwikkeling nog in een jonge, haast kinderlijke fase zit. De houding en beweging zijn die van de mens die zelfbewust wordt en klaar is voor de toekomst. De levendigheid van het werk deed sommigen van de Salon des Artistes français vermoeden dat Rodin rechtstreeks op zijn model gemouleerd zou hebben. Langdurige bruikleen van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen aan het Middelheimmuseum.