| Full text |
ER
eg
ns
Ke ann
nas
ei
ne
ood, doods kleppen klokken
kleppen klokken d
ngs de donkere straten
en moedertjes in 'tzwart gaan haastig la
ter kerk : een kruisweg zonde hunner kinderen.
om de vergiffenis van de
Abattoir van al de illuzies : tentaculaire grootstraat !
Als kleine meisjes lop
amazonen der bange jacht,
Als al de poorten zijn opengezet,
als de straat volspoelt van het gans
en al de vrouwen hier,
weerloze onderdanen van het toeval.
e nerveuze leven der doellozen,
der geestelike daklozen,
Als de kantoren, de warehuizen hebben gebraakt,
o dan midden in de barre batalje, de neerlagen die niemand kent !
Farandool der gebroken harten,
duizendstemmig requiem,
dies irae, dies illa
en elke dag is gindse dag.
Avond : buik van smarten.
Open liggen de muilen der tingeltangels,
onbewuste stroom der mensen, duisternis, dan : klatergoud licht, evenzo muziek
en een gans ander leven: oppervlakkig en diep.
Walzer die alles meevoeren.
Muziek verlangen, muziek betrouwen, muziek gebroken harten,
bekende deuntjes : genot van de gigolo's.
Als een klok klept negen maal
is er stilte over de stad: Een angelus over de velden, |
