| Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>Het Was geene dier gebeurtenissen ,welke niet in alle eeuwen voorvallen, die gansch de wereld beroeren door de stoutheid hunner werken of proeven, en zelfs bij onvolledig werk en nieuwen zege der reactie, voor eeuwig sporen van hun bestaan achterlaten. Het was geen dier reuzenkampen, waarin het volk, begeesterd en groot, heenstappend over wetten, gebruiken, traditiën, maatschappelijke inrichtingen, tronen en lijken, of ze verpletterend, zich zelven offert en bij de rechten en vrijheden, in vroegere eeuwen op de reactie overwonnen, er nog eenigen voegt, aldus aan de verbetering van den mensch en zijn lot een grooten stoot gevende en den eindelij ken triomf aller verdrukten verhaastende.</p>
<p>Het was geen rassenkrijg, zooals dien der Galliërs tegen de Romeinen en Franken, der Franken tegen de Hunnen en Arabieren. Het was eigentlijk geen opstand van geloovigen, om het op- of indringen eener nieuwe godsdienstige leer af te weren of te beletten. Het was noch eene burger-, noch eene godsdienstige, noch eene republiekéinsche, noch eene demokratische, noch minder eene proletariers-omwenteling. .- Waren al die denkbeelden, al die standen te vinden onder de</p>
<p>strijders der barrikaden te Brussel, der straatgevechten in andere steden; waren zij vertegenwoordigd door de mannen die, hetzij door geschriften, redevoeringen, predikatiën enz., aan de voorbereiding en het uitbreken der omwenteling medehielpen, toch kan geene enkele partij zoggen alléén de leiding der voorafgaande propagande en van den opstand in handen te hebben gehad.</p>
<p>Alle de partijen in Belgie hadden zich samengesmolten, do ergste punten van hun programma op den achtergrond drijvende, om niemand te kwetsen, en de fanatieken der eene</p>
</text>
|
