| Full text |
lijkingen met buitenlandse voorbeelden niet alleen kunnen trotseren maar
zelfs overtroefen.
In 1965 werd in België via colloquia, vergaderingen en symposia en
vooral via het beleid van de toenmalige Minister van Cultuur, de basis
gelegd voor de ontwikkeling van het concept ‘cultureel centrum’. Thans
ruim tien jaar later zijn ca. 30 centra, over gans het landsgedeelte verspreid,
in werking terwijl daarenboven nog tientallen andere projecten in een
bepaald stadium van uitvoering verkeren. Om verder niet te spreken van de
andere tientallen plannen die eveneens in een bepaalde fase vertoeven.
Belangrijk is in dit opzicht dat in het geheel van het cultureel centrum de
openbare bibliotheek een centrale plaats inneemt.
Persoonlijk beschouw ik de openbare bibliotheek zelfs als de kern van
het cultureel centrum, een kern die voortdurend dient te begeleiden, te ver-
wijzen, te inspireren en te steunen, een kern die de verschillende aspecten
van de permanente vorming mede in herinnering dient te brengen. Onge-
twijfeld is België in dit opzicht een land dat binnen een relatief korte tijd-
spanne een brede waaier van infrastructuur heeft opengespreid. Het gevaar
is echter reëel dat investeren in gebouwen, wanneer dit niet gepaard kan
gaan met investeren in mensen en materialen, op relatief korte termijn niet
de te verwachten resultaten oplevert.
Op het vlak van de bibliotheekopleiding worden er sinds een tweetal
jaren door de Dienst voor Openbare Lectuurvoorziening te Brussel aan-
zienlijke inspanningen geleverd om het niveau van de opleiding op te
trekken. Ook hier zullen binnen een redelijke tijdspanne de resultaten
voelbaar worden en hopelijk zullen de middelbare bibliotheekscholen van
Antwerpen en Brussel mede in dit voetspoor lopen.
De Vlaamse Vereniging van Bibliotheek-, Archief- en Documentatie-
personeel, de grootste beroepsvereniging in het nederlandstalig landsge-
deelte, die overigens bibliothecarissen uit diverse sectoren groepeert, is
sedert 1974 actief op het terrein van de bijscholing van de bibliothecaris
van de kleine openbare bibliotheek. Dit werk te velde, dat mede door het
Rijk ondersteund wordt, maakt het mogelijk een bepaalde dosis pro-
fessionalisering over te dragen aan hen die niet meer in de direkte mogelijk-
heid verkeren de evolutie in het bibliotheekvak op de voet te volgen. Wie
kan dit overigen wel? Positief en vol verwachtingen voor de verdere ont-
wikkeling van het openbare bibliotheekwezen in het nederlandstalig lands-
gedeelte is de oprichting op 27 oktober 1976 van de Vlaamse Bibliotheek
Centrale te Antwerpen.
Reeds geruime tijd groeit in nederlandstalig België de behoefte aan
centrale dienstverlening voor het openbare bibliotheekwezen. Ongetwijfeld
heeft ook hier het voorbeeld van Denemarken en van Zweden en vooral van
Nederland inspirerend gewerkt op het tot stand komen van dit initiatief.
Des te belangrijker is het nieuwe feit omdat het uitgaat van de drie
Bibliotheekgids—Jg. 53 — Nr. 4 — 1977 / 191 |
