| Full text |
lik van achterdocht te verbergen die er ín
om de |
oplaaide. Maar dan trok ze de voordeur wijder open
en zo igde het meisje uit naar binnen te gaan.
lida schatte haar tussen de vijf en twintig À
Ee. jaar oud. Ze was «een zeer mooie vrouw», zoals
Roland Baale haar had genoemd.
— Ben jij niet de nieuwe sekreta resse die meneer
Wal ravens in dienst wou nemen? vroeg ze, toen Alida
lat ben ik, prevelde het meisje.
1wong zich het gesprek terug op het liefdadig-
heidsfeest te brengen en slaagde er in rustig de ar-
esumenten, SE ze reeds elders had opgescmd, naar vo-
ren te brengen, Ze had echter de indruk dat Marietta
Dupuis maar met een half oor luiste erde en zelf had ze
srootste moeite om haar gedachten niet op hol te
dae er
en slaan. Was ZIJ de persoon die met de man bij
het openliggend telefoontoestel had gestaan, of niet?
M: riette Dupuis had een koele, hooghartige stem, deze
van de vrouw was diep, trillend en opgewonden ge-
weest. Maar kon haar stem niet héél anders klinken
wanneer ze bewogen en bij een man was, waarvoor ze
een felle hartstocht koesterde?
De katachtige ogen van Marietta Dupuis fikseerden
Alida. Ze scheen op haar hoede te zijn. Werd zij ge-
waarschuwd door Henk Versluis tegen de mogelijke
ni eh van een meisje dat Alida V laminek
heette en bij de uitgever Walravens in dienst was?
Als hij DAT gedaan had, dan moest er tussen hem
en Marietta iets bestaan!
__ Goed. ik neem twee kaarten! hoorde ze, als in
een dre om, de rijkelui’s dochter zeggen. Wacht even,
al het geld!
Ze verwijderde zich met wiegende heupen. Deze
nee vrouw en Henk Versluis... was het MOGE-
JK 2 Alida herinnerde zich hoe zijn gelaatsuitdruk-
C
mel
29
? |
