| Full text |
hier bijv. aan een passus uit het Handboek van Prof. Prinsen, waar
hij het psychiese onderscheid tussen Noord en Zuid wil duidelik
maken door de tegenstelling Cats-Conscience, dan als „vader Cats“
onder de Vlamingen minstens even en zeker veel langer populair
geweest is dan in Noordnederland !
Jan-Frans Willems en zijn vrienden hebben in hun tijd voor de
oudste Vlaamse letterkunde veel bouwmateriaal aangebracht en
vooral belangstelling opgewekt. Zulke geestdriftige filologie hebben
we nu niet meer. Toch hebbèn de „Sinjoren “ de poging gewaagd,
om een aantal werken van waarde, liefst uit de zeventiende en
achttiende eeuwen, behoorlik ingeleid en verklaard, opnieuw aan
’t licht te brengen en daardoor verwaarloosde schakels te herstellen.
Hier past het, de naam te noemen van Lode Baekelmans, die
gelijktijdig met ondergetekende een plan had opgevat voor het
uitgeven van oude boeken in, een mooie vorm en daarvoor reeds een
klein comité van bibliofielen en een ‘geschikte naam voor dit comité
gevonden had. Hij sloot zich gaarne bij mijn meer programmatiese
opvatting aan, de naam bleef behouden, en ook het comité dat
buiten ons beiden uit J de heren Fritz Francken, Lode Monteyne,
Jozef Muls, Karei van den Oever en Herman van Puymbrouck
bestaat. Hun patronaat maakte het mogelik om in verschillende
kringen inschrijvers te vinden.
Over het eigenlik programma hoeft niet veel meer gezegd te worden,
als we even memoreren wat tot heden reeds verscheen. Begonnen
werd met „De Gulsigheydt" van de Antwerpse rederijker Guilliam
Ogier, van wie achtereenvolgens alle „zeven hoofdzonden" het licht
zullen zien. Een korte uiteenzetting van onze bedoelingen op het
Filologencongres te Gent in 1920 en een circulaire aan alle Germ.
filologen van het land hadden geen enkele toetreding opgeleverd;
er werd dus besloten tot de bibliofielen in ’t algemeen te gaan en,
zonder evenwel aan enige wetenschappelikheid te kort te komen,
de uiterlike vorm van de uitgaven bizonder te verzorgen en zelfs
sommige boeken op passende wijze te illustreren. De houtsnijder
Henri van Straten zorgde voor de „Gulsigheydt", tot onze volkomen
tevredenheid. Ingeleid en aangetekend werd dit boek door
Dr. Willem van Eeghem, die, wanneer het hele œuvre van Ogier
is uitgegeven, de hand zal leggen aan een uitvoerige biografie.
182 |
