| Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>te krijgen, want hij kon goed lezen. Nu is het te laat voor mij om nog aan 't leeren te gaan ; maar mijn Jefken, die moet leeren, en het zal een advokaat worden, daar ben ik zeker van.</p>
<p>0, zegt moeder, hij bidt zijnen a Onzen Vadér » en andere gebeden al zoo goed als onze pastoor en kan tellen gelijk een schoolmeester. Nu, met September aanstaande begint de school wek en ons jongsken mag er dan naartoe gaan.</p>
<p>Nog lang duurt het belangrijk gesprek tusschen de beide echtgenooten, nog lang bouwen zij luchtkasteelen op de begaafdheden van hun Jefken en de lieftalligheid van kun Louisje. Eindelijk trekken zij vergenoegd hun huisje binnen, waar moeder voor het avondmaal gaat zorgen. Daarna zal Hein, in a Le diable boiteux » bij baas Tronez uit de buurt, een glaasje bier gaan drinken en een kaartje slaan.</p>
<p>Eindelijk is liet verwachte tijdstip, het nieuwe schooljaar, aangebroken. Trees, van Wiesje vergezeld, geleidt er haar aangenomen zesjarig zoontje henen. _</p>
<p>_ Jefken, zegt ze, zie dat ge braaf en oppassend zijt hoor, en dat ge goed leert.</p>
<p>—Ja moederken ! antwoordt het kind met bewogen stem, en geeft haar en Wiesje een kus, terwijl een paar traantjes over de wangen loopen. Moeder droogt die zachtjes af, en nu gaat Jef door meester vergezeld naar de speelplaats. Weldra is hij daar tusschen de andere kinderen vermengd en speelt zoo genoeglijk, als hadde hij sedert jaren naar school gegaan. Kindertraantjes zijn spoedig gedroogd. _ , ,</p>
<p>De kleine knaap ge lraagt zich voorbeeldig ter school en maakt dan ook zulke snelle vorderingen, dat het waarlijk een lust is. Welhaast is hij de moeielijkheid van spellen doorgeworsteld en begint hij tamelijk wel kleine gemakkelijke volzinnen te lezen. Als Hein zijn aangenomen zoontje te huis bezig hoort met spellen en lezen en Wiesje, die nu ook naar school gaat en voor wie de kleine jongen</p>
</text>
|
