Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>zeker, eenen weg baant, is sterker dan uwe granietwerken, sterker dan uw vindingrijk vernuft, Hugo, waartegen niets bestand was I</p>
<p>En wederom hernam Hugo het blad op, en las langzaam en nadenkend voort:</p>
<p>– « De toren valt, de kerk rijst!</p>
<p>« De kerk, 't is die heerlijke en heilige votieve « kerk, die zich te Parijs, op de hoogte van Mont‹ martre, verheft. _ _</p>
<p>« Haar oorsprong was zeer nederig. Gedurende « de rampspoedige dagen van den oorlog in 1870 « werd de gedachte ervan door een vromen christen « opgevat. Weldra stelde heel het katholieke Frank• rijk belang in het ontwerp om een nationaal « denkbeeld van boetvaardigheid en godsvrucht aan « Jezus' Heilig Hart op te richten. Dit bewijs van -« geloof en berouw was ook een pand van hoop. « Er heerschte voor het heiligdom van Mont-</p>
<p>« martre geene waanzinnige vooringenomenheid, die .« bij 't volk voor den 300 meters hoogen toren • heerschte. Het heilige werk groeide langzaam, in « verborgenheid en stilte. De giften stroomden toe; « van lieverlede richtte de kerk zich op uit de « diepten van den berg, tot den dag dat hare muren, « uit den grond gerezen, de gramschap der vijan• den van den godsdienst begonnen aan te hitsen. « Vergeefsche woede! De basiliek van 't Heilig -« Hart is heden bijna voltooid. De belofte van 't boet« vaardige en godvreezende Frankrijk is volbracht! « Dat heerlijke heiligdom, op zulke aandoenlijke « wijze, steen voor steen, door de godsvrucht en « de mildheid der geloovigen opgericht, zal een • langdurender denkbeeld zijn dan de ijdele toren « van het « Champ de Mars » . De bouwkundige, die « het plan schiep, deed zich door eene briefwisse-</p>
</text>
|