| Full text |
een al te grote gemeente was, ze misschien gemak-
elijk zou kunnen te weten komen met welk huisge-
o
zin ze, bij vergissing, in verbinding kwam.
g
k
nl NS
IL. — « HET KAN HIER NIET ZIJN !»
Zoals mevrouw Walravens haar had uitgelegd, nam
Alida, links naast het station de steenweg en kwam
aldus, na een tiental minuten gaans, buiten het dorp
an een villawijk tussen de schilderachtige, Brabant-
e heuvels.
« Wat een héérlijke streek!» dacht het meisje.
Het was een prachtige herfstdag. De natuur bevond
zich in haar mooiste stadium: de warme, rijke kleu-
ren der bladeren en de met een weelde van vruchten
overladen fruitbomen waren een festijn voor het oog.
Alida ademde met volle teugen de frisse gezonde
lucht in. Wat een verschil met de lucht in de stad, be-
vuild door stof, benzine en olie! Het was hier nog
a
Ss
mooier dan ze zich had voorgesteld!
en gelukkig als een vogel in de lucht
bben, was het niet dat het eigenaar-
geest in
Ze zou zich vrij
kunnen voelen he
dige voorval met de telefoon nog steeds haa
‚ad haar valiezen in het station laten staan, een
voerman zou ze na de middag bij meneer Walravens
komen afgeven, had de stationbediende haar gezegd
en volgens de manier waarop hij over haar nieuwe
werkgever sprak, maakte ze op dat men eerbied en
sympatie voor het echtpaar koesterde en het geen
mensen waren die van zich deden spreken door extra-
vagante dingen te doen !
? |
