Full text |
Brète, Jean de-, des Ombiaux onder des en De Molder onder Molder >
Trouwens, elk stelsel dat aan een ganse reeks regels — met evenveel
uitzonderingen — gebonden is kan niet op logika of prakties nut
bogen.
Een vast, internationaal eenheidsstelsel is ten slotte niet in voege.
Kan ook niet in voege komen. Dit werd op de internationale congressen
erkend. Wel kunnen enkele standaardregelen gelden voor allen, maar
toch moet aan elk taaleigen een zekere vrijheid van toepassing gelaten
worden. In zijn verslag op het in 1910 te Brussel gehouden congres
van Archivarissen en Bibliothecarissen neergelegd schrijft de heer Gro-
jean onder meer : «les règles seront établies pour chaque langue » |
Dit houdt de bekentenis in dat elk taaleigen noodwendig en uiteraard
bizondere regels te volgen heeft. In die voorwaarden kunnen wij, Vla-
mingen, ons niet gebonden achten door belgiese regels.
Het gaat niet op de bibliografiese regels te volgen, welke door Brus-
sel, dat geen rekening houdt met de dualiteit van België, worden voor-
geschreven. Hier hebben wij ons te richten naar het voorbeeld onzer
taalverwanten, de Nederlanders, waar wij ons cultureel één mee voelen.
Maar ook buiten de rede van taalverwantschap heeft het Nederlandse
stelsel (Brinkman) ook voordelen van doorslaand praktiese aard die
onze keus komen wettgen.
Het Brinkman stelsel verwijst alle losse voorvoegsels naar achter,
klasseert dus de samengestelde namen op het stamwoord. Gevolg van
dit stelsel is : een betere verdeling d.i. een prakties voordeel voor de
boekerij (besparing van ruimte, betere verhouding). De wanverhouding
tusschen de enkelvoudige en de samengestelde namen (bvb. die welke
aanvangen op D & V) valt weg — logies gevolg : het opzoeken van
een naam gebeurt veel sneller, d. í. een voordeel én voor de boekerij
én voor de lezers.
Ook verwijzigingen zijn vanzelf uitgeschakeld. Men hoeft niet te ver-
wijzen van de min gebruikte vorm naar de meer gebruikte of omge-
keerd. In het Maandblad voor Bibliotheekwezen (1913) wordt op het
nadeel van verwijzigingen gewezen: «de fransche gewoonte der Vla-
mingen moet niet gevolgd. Waarom de Hollandsche Van der Velde's
op Velde, de Vlaamsche op « Van ». De aanbevolen verwijzingen van
den naam naar het voorvoegsel zijn niet aan te bevelen. » Bij Brinkman
zijn samengestelde namen — met dubbel stamwoord — op de eerste
naam te vinden : hier wordt de naam dus niet willekeurig omgezet
zoals in de catalografiese regels. (Stuart Mill e. a.)
Men heeft aan het Brinkman-stelsel verweten dat het oud is en wil
149 |