Full text |
RENE
Berne
egen dat een groote gieter niet meer diensten zou bewij-
mijer bij te vo E e
edigingen is dat ze van tijd tot tijd
zen; het eenige voordeel der aanmo
deeen of ander genoegen kunnen doen.
«Ik zie, bij voorbeeld, onder artikel 9, letter A, een krediet voor «letter-
kundige reizen en zendingen. »
elk ben nieuwsgierig te weien op welke wijze dit krediet tot hiertoe is
aangewend geworden en wat ervan terecht kwam. Ik heb lang- genoeg
in letterkundige kringen verkeerd om niet den indruk te hebben opge-
daan dat deze toelagen, wedstrijden en prijzen slechts aan de minst
belangrijke maar meest belangstéllende schrijvers ten goede komen; de
besten bekommeren er zich weinig om; zij hebben nooit een regel -meer
geschreven om ’t zij gelijk welke gunst te bekomen. De prijs is tenmin-
ste toch een reklaam zal men zeggen. Het zou ereen uitstekende zijn,
indien de schrijver beoordeeld werd door zijn gelijken. Maar ongelukkig
is dit niet zoo; de jurys worden samengesteld op voorstel der officieele
academies, die niet altijd aan de gewenschte voorwaarden voldoen.
«Het zou me misschien slecht bekomen de afschaffing der koninklijke
academies te vragen op het oogenblik dat er een nieuwe werd gesticht.
Ík erken volgaarne, dat men voor de samenstelling van deze lastste op
een oneindig veel redelijker en minder sectarische wijze gehandeld heeft
dan men vroeger deed voor de samenstelling der vlaamsche academie.
In het algemeen stelsel bekleedt zij een vooraansteande plaats, maar
het is het algemeen stelsel dat niet deugt. Alhoewel ik zelf tot een dezer
officieele korpsen behoor, zou ik zonder een traan al de verschillende
letterkundige academies zien verdwijnen.
«Dat men me goed begrijpe. Ik maak zorevuldig onderscheid tusschen
hun wetenschappelijke werkzaamheid, het uitgeven van geschiedkun-
dige, wijsgeerige en taalkundige werken, die zonder hen niet zouden
verschijnen, en hun letterkundige bezisheden, die zich veel minder op-
dringen.
«Ten slotte is het voor het land misschien niet erg noodig dat heeren,
van gezetten ouderdom, anders wel voornaam en van aangenamen om-
gang, alle maanden op staatskosten bijeenkomen om een rede te aan-
h . .
ooren die evengoed haar plaats in een revue zou vinden.
Ke ga is, dat in deze officiele korpsen de leden voor het leven
sen ie :
genoemd worden. De cooptatie Is er uitmuntend voor geschikt om de
Ov 1
erheersching van denzelfden geest te verzekeren en, dank aan zekere
overgankelijke elementen, het meest onheil
zame traditionali -
en tonalisme te be
« Vermits gij bekrimpingen wilt
140
‚ wijs ik er op een die me wel aan- |